تاثیر الگوهای معماری بر روند تغییرات اقلیمی مناطق معتدل و مرطوب (نمونه موردی: استان مازندران، شهرستان عباس آباد)

تغییرات اقلیمی به عنوان یکی از بزرگترین چالش های جهانی قرن بیست و یکم، تاثیرات قابل توجهی بر زندگی انسان ها و محیط زیست داشته است. استان مازندران، به عنوان یکی از مناطق معتدل و مرطوب ایران، به واسطه ی شرایط خاص جغرافیایی و اقلیمی خود، در معرض تغییرات آب و هوایی قرار دارد. این تحقیق به بررسی تاثیر الگوهای معماری بر روند تغییرات اقلیمی در این استان پرداخته است. با استفاده از روش های تحلیلی و مقایسه ای، تاثیرات مثبت و منفی الگوهای معماری سنتی و مدرن بر محیط زیست و تغییرات اقلیمی منطقه بررسی شده است. معماری سنتی مازندران، که بر پایه ی استفاده بهینه از منابع طبیعی، تطبیق با شرایط اقلیمی و کاهش اثرات منفی زیست محیطی شکل گرفته است، نقش بسزایی در حفظ تعادل اکوسیستم منطقه ایفا کرده است. در این نوع معماری، استفاده از مصالح بومی، طراحی ساختمان ها با در نظر گرفتن جهت باد و تابش خورشید، و ایجاد فضاهای سبز و باز، به کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای کمک کرده است.

کلیدواژه ها:

تغییرات اقلیمی ، مناطق معتدل و مرطوب ، الگوهای معماری ، استان مازندران