تاثیر رفتار ساکنین بر مصرف انرژی در منازل مسکونی

با توجه به اینکه میزان مصرف انرژی در بخش خانگی، بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده است، امروزه توجه بسیاری از کارشناسان به این حوزه است. در ایران نزدیک به ۴۰% از انرژی مصرفی، به بخش مسکن اختصاص دارد. این میزان در شرایطی است که اکثر ساختمان ها، فاقد ضوابط فنی مناسب برای جلوگیری از اتلاف انرژی می باشند. با وجود اینکه شدت مصرف انرژی به ازای هر مترمربع در کشور ۲ تا ۳ برابر استانداردهای جهانی است اما شرایط آسایش حرارتی در داخل ساختمان ها، اغلب مورد انتقاد قرار می گیرد. با شناخت درست از رفتار ساکنان، می توان مدیریت صحیحی را در خصوص مصرف انرژی اعمال نمود و افراد را نسبت به مصرف درست آگاه کرد. بیشک یکی از راه های کمک به افراد در راستای مصرف انرژی، اهمیت به فضای زندگی آنها و شکل دادن کالبد آن بر مبنای نیازهای واقعی و ویژگی های روان شناختی و زیستی افراد می باشد. معماری برای مردم. در خصوص مصرف انرژی، بایستی قابلیت های محیط را به کمک معماری افزایش داد. معماری انعطاف پذیر، این کمک را به انسان می کند تا بر اساس شرایط خود، بهترین را انتخاب کند و این تغییر شرایط، به انسان این اجازه را می دهد تا بدون استفاده از سیستم های انرژی بر، شرایط آسایش حرارتی خود را فراهم آورد. لذا این مقاله بر این فرض استوار است که اولین و بهترین راه حصول کاهش مصرف انرژی در بخش ساختمان؛ شناخت انسان و تغییر نگرش و رفتار وی می باشد که از طریق تحقیقات میان رشته ای چون؛ علوم رفتاری و روان شناسی محیطی، قابل دست یافتن است. این پژوهش در دسته پژوهش های بنیادی و کاربردی و تلفیقی قرار می گیرد، چرا که با توجه به برخی اصول علوم رفتاری و روش های پیمایشی به نتایجی می رسد و در نهایت از آنها برای پیشبرد مسائل واقعی استفاده می کند. همچنین از روش پیمایش و تحقیق همبستگی نیز برای بررسی متغیرها استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

مصرف انرژی ، مسکن ، آسایش حرارتی ، علوم رفتاری ، معماری انعطاف پذیر