استفاده از هوش مصنوعی در جهت خلق معماری زمینه گرا

هوش مصنوعی که در مقابل هوش طبیعی است، یک فناوری در حال تحول است که در جنبه های متفاوت مزایای بسیار بزرگی برای آینده ترسیم نموده است. این فناوری عظیم و نوین ظرفیت آن را دارد که در تمام ابعاد زندگی انسان ها تغییری بزرگ ایجاد نماید. اما کاربرد آن در معماری کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش این است که با بررسی مبانی نظری معماری زمینه گرا، شاخصه های فضای این معماری شناسایی و سپس تاثیر استفاده از هوش مصنوعی در خلق فضا مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع کیفی است که با مطالعه منابع کتابخانه ای صورت گرفته است. در نهایت می توان نتیجه گرفت، در آینده ای نه چندان دور، این تکنولوژی می تواند روی خالقیت معماران تاثیرگذاری مثبتی داشته باشد و معماری غنی تری بسازد.

کلیدواژه ها:

فضای معماری ، هوش مصنوعی ، معماری زمینه گرا