آموزش ترکیبی در عصر دیجیتال، چالشها و فرصتها و الگوی ارتقای آن

مطالعه حاضر به واکاوی چالشها و فرصت های آموزش ترکیبی و الگوی ارتقای آن پرداخته است. تحقیق به شیوه آمیخته همزمان (کیفی-کمی) در سال ۱۴۰۲ انجام گرفت. جامعه آماری کلیه ی متخصصان حوزه ی آموزش و پرورش و مدیریت آموزشی استان می باشند. در بخش کیفی، ۱۵ نفر از اساتید متخصص در رشته های علوم تربتی، برنامه ریزی درسی، تکنولوژی آموزشی و... با روش نمونه گیری هدفمند با منطق اشباع نظری انتخاب شده و اطلاعات مورد نیاز با ابزار مصاحبه نیمه ساخت یافته جمع آوری شد. در بخش کمی تعداد ۲۵۵ نفر از کارکنان آموزشی شاغل در آموزش و پرورش استان اصفهان به شیوه احتمالی (تصادفی) انتخاب و به پرسشنامه محقق ساخته پاسخ دادند. در بخش کیفی مقوله های به دست آمده در قالب پیشنیازها، کارکردها، چالش ها و راهبردهای ارتقای برنامه درسی ترکیبی مقوله گزینشی "ضرورتی مبتنی بر مهارت افزایی و خردورزی" را بر ساخته کرده اند. در بخش کمی مشخص شد نگرش معلمان، مدیران و کارشناسان آموزشی نسبت به مزایا و چالش های یادگیری ترکیبی بیشتر از میانگین نظری (حد متوسط) است. نیاز به آموزش های ضمن خدمت و آشنایی با ابزارهای دیجیتال و تقویت حمایت های مدیریتی و تعامل با والدین، از مهم ترین راهبردهای ارتقای برنامه درسی ترکیبی می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ترکیبی ، برنامه درسی نوین ، چالش ها و فرصت ها ، خردورزی