شناسایی موانع بکارگیری هوش مصنوعی و تکنولوژی های نوین آموزشی در آموزش و پرورش در زیست بوم جدید

هدف پژوهش حاضر شناسایی موانع بکارگیری هوش مصنوعی و تکنولوژی های نوین آموزشی در آموزش و پرورش در زیست بوم جدید می باشد. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی است. در زیست بوم جدید آموزشی، هوش مصنوعی و فناوری های نوین ابزارهای متعددی را برای بهبود تدریس و یادگیری در کلاس ها فراهم می آورند. این فناوری ها، به ویژه فناوری اطلاعات و ارتباطات، دارای پتانسیل بالایی برای ایجاد تغییرات بنیادین در شیوه های تدریس هستند و می توانند نقش های متنوعی در فرآیندهای آموزشی ایفا کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که موانع اصلی شامل عدم آگاهی، مقاومت در برابر تغییر، کمبود منابع مالی، زیرساخت های ناکافی و عوامل فرهنگی شناسایی شدند. اما سیاست گذاری و آگاهی بخشی در این زمینه به معلمان، دانش آموزان، خانواده ها از اهمیت بالایی برخوردار است که می تواند راهگشای استفاده مفید از این تکنولوژی ها در زیست بوم جدید باشد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تکنولوژی آموزشی ، زیست بوم جدید