توجه ویژه شهرداریها به مخاطرات زیست محیطی در سکونتگاه غیررسمی

یکی از چالش های مدیریت شهری پدیده سکونتگاه های غیررسمی در بیشتر شهرهای بزرگ و متوسط کشور است که این چالش همواره با مشکلاتی از جمله فقدان سند مالکیت رسمی و محرومیت از خدمات و زیرساخت های شهری روبه رو بوده است. پیدایش اسکان غیر رسمی گویای وجود موانع ساختاری و ناکارآمدی سیاست های کنونی در تامین مسکن و خدمات رسانی لازم مرتبط با آن برای اقشار کم درآمد شهری در سطح کلان است. سکونتگاه های غیررسمی به عنوان پدیده ای با ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فضایی گسترده، معلول شهرنشینی مدرن و گفتمان پیشرفت در عصر روشنگری است که الگوی توسعه پایدار شهری را به چالش می کشد و سبب توسعه ناهمگون و نابرابری مناطق شهری نسبت به امکانات و تسهیلات موجود می شود. اینگونه سکونتگاه ها هر چند جلوه ای از فقر است اما بازتاب کاستی ها و نارسایی های سیاست های دولتی و بازار رسمی نیز محسوب می شوند. اسکان غیررسمی به سبب باز تولید فقر و گسترش آن، به مخاطره انداختن محیط زیست و تحمیل هزینه ای بیش تر برای حل مشکلات در مقایسه با هزینه پیشگیری از آنها، تهدیدی جدی برای پایداری و انسجام جامعه شهری و نیازمند تدابیر ویژه ای برای ساماندهی وضعیت کنونی و جلوگیری از گسترش آنها در آینده است.

کلیدواژه ها:

تولید فقر ، گسترش تهدید ، مناطق شهری