درآمدی بر حکمرانی نظاممند صنعت هسته ای کشور؛ بررسی پروژههای پیچیده موفق و ناموفق دنیا از منظر اصول یکپارچه سازی

صنعت هسته ای به عنوان یک صنعت دارای سامانه های محصول پیچیده (سمپ ) از منظر فناورانه و اقتصادی اهمیت راهبردی قابل توجهی دارد. پروژههای توسعه فناوری این صنعت اغلب دارای پیچیدگی و عدم قطعیت های بالا و همچنین بازیگران متنوعی بوده و موفقیت در اجرای آنها نیازمند اکتساب قابلیتی به نام یکپارچه سازی سیستم ها ۱ است . قابلیت یکپارچه سازی سیستم ها از دو منظر مهندسی و مدیریتی قابل بحث می باشد. از دیدگاه مهندسی سیستم ها، ۶ اصل برای یکپارچه سازی استخراج شده است که هدف پژوهش حاضر، وارد کردن این اصول در فضای مدیریتی این نوع پروژهها در صنعت هسته ای و بهره گیری از نتایج آن خواهد بود. در این مقاله پس از تشریح اصول یکپارچه سازی برای سیستم های پیچیده۲، با استفاده از روش تحلیل مضمون و برمبنای مرور ادبیات این حوزه، یک دسته بندی از چالش های پروژه های پیچیده موفق و ناموفق دنیا از دید اصول فوق ارائه می شود. در این مطالعه ، دو مورد از مهمترین پروژه های صنعت هسته ای دنیا،پروژه توسعه راکتور ماژولار کوچک (SMR) شرکت NuScale آمریکا و پروژه SMART۳ کره جنوبی از دیدگاه یکپارچه سازی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. پس از بررسی جزئیات شکست پروژههای ناموفق ، مشاهده می شود عمده آن ها به اصل »بینش « و اصل »راستی آزمایی سلسله مراتبی « از اصول یکپارچه سازی توجه نکرده و بخش بزرگی از مشکلات این طرحها ناشی از همین موارد بوده است . نتایج این مطالعه بر ضرورت به کارگیری اصول یکپارچه سازی سیستم ها در مدیریت پروژههای هسته ای تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سامانه های محصول پیچیده ، حکمرانی هسته ای ، مهندسی سیستم ها ، یکپارچه سازی