نفی مالکیت و اصالت در هنر دیجیتال:«بازاندیشی خلاقیت و هویت در عصر تکنولوژی»

این مقاله به بررسی چالش های نوظهور در هنر دیجیتال با تمرکز بر مفاهیم مالکیت و اصالت می پردازد. با گسترش فناوری و دیجیتالیشدن آثار هنری، مرزهای میان خالق و مخاطب در حال محو شدن بوده و به دنبال آن، درک سنتی از اصالت و مالکیت نیز دستخوشتغییرات عمده ای شده است. در این پژوهش، با بهره گیری از رویکردهای نظری و مطالعات موردی، به بررسی نفی مالکیت در فضایدیجیتال و تاثیر آن بر خلاقیت و هویت هنری پرداخته شده است. همچنین، دیدگاه های فیلسوفان و نظریه پردازانی که در زمینه مالکیتو اصالت آثار هنری اظهار نظر کرده اند، مورد توجه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با از میان رفتن مرزهایواقعیت و مجاز و با فراهم شدن امکان تکرار و تکثر آثار، دسترسی عمومی و تعامل مخاطبان با آثار هنری، مفهوم انحصار و مالکیتهنری به شکل سنتی دیگر معنا ندارد. به علاوه، امکان خلق آثار جدید در حین تعامل با مخاطبان، فردیت و خلاقیت هنرمند را نیز بهچالش کشیده است. بنابراین، نیاز به بازنگری و تعریف مجدد در این مفاهیم به منظور درک بهتر از هنر در دنیای دیجیتال احساسمی شود .

کلیدواژه ها:

مالکیت اثر ، هنر مدرن ، هنر دیجیتال ، واقعیت مجازی ، خلاقیت هنری ، هنر تعاملی ، هویت ، تکنولوژی ، هنر سه بعدی ، فناوری ، اصالت هنری ، فلسفه مدرن ، چالش هنر