مدلی جهت تعیین وضعیت زوال تجهیزات دوار و تعیین عمر مفید باقی مانده، با رویکرد جدیدی به تلفیق و پیش بینی شاخص سلامت

پایش وضعیت یکی از مهم ترین تکنیک های مدیریت سلامت تجهیزات و نگهداری و تعمیرات (نگهداشت) مبتنی بر شرایط است. در چرخه متدلوژی مدیریت سلامت و پیش بینی عیوب (PHM) که به نوعی شکل توسعه یافته تری برای نگهداشت مبتنی بر شرایط (CBM) است، ارزیابی وضعیت به عنوان مهم ترین جزء این چرخه به شمار می آید. در این تحقیق مدلی ارائه شده است که مبتنی بر آن می توان با استفاده از ارزیابی وضعیت تجهیز، عمر مفید باقی مانده (RUL) تخمین زده شود. در این مدل با استفاده از تعریف یک شاخص سلامت جدید برای ارتعاش تجهیز (Kurtosis-Entropy)، شبیه سازی و پیش بینی آن با استفاده از مدل مارکوف رژیم سوئیچینگ خودرگرسیون، وضعیت سلامت تجهیز تعیین می شود. پیش از پیش بینی وضعیت تجهیز، مراحل زوال، با استفاده از خوشه بندی C- میانگین فازی تعیین شده است. مطابق با وضعیت فعلی تجهیز و وضعیت های از پیش تعیین شده زوال، عمر مفید باقی مانده تجهیز تخمین زده می شود. به منظور ارزیابی مدل از داده های آزمایشگاهی انیستیتوی FEMTO-ST که به منظور پیش بینی عمر مفید باقی مانده بی رینگ فراهم شده، استفاده و نتایج مطالعه با مدل های رقیب مقایسه شده است. نوآوری این مقاله استفاده توام از خوشه بندی فازی رویکرد جدیدی به تئوری شواهد برای تلفیق داده ها و استفاده از مدل مارکوف رژیم سوییچینگ، برای پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

Remaining Useful Life (RUL) ، Prognostics & Health Management (PHM) ، Autoregressive Markov Regime Switching (ARMRS) ، Health Index (HI) ، Theory of Evidence ، Fuzzy clustering ، Kurtosis-Entropy ، Feature ، Degradation ، عمر مفید باقی مانده ، مدیریت سلامت و پیش بینی عیوب ، مدل مارکوف رژیم سوییچینگ خودرگرسیون ، شاخص سلامت ، تئوری شواهد ، زوال