مطالعه تاثیر نوع روانکار و جنس ابزار (چرخ سنگ) در عملکرد روانکاری کمینه در فرآیند سنگ زنی سرامیک های پیشرفته
محل انتشار: مهندسی مکانیک مدرس، دوره: 18، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MME-18-2_031
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1403
چکیده مقاله:
سرامیک های پیشرفته دسته ای از مواد هستند که به دلیل دارا بودن خواصی از جمله پایداری در دماهای بالا، استحکام زیاد، مقاومت به سایش زیاد و مقاومت بالا در برابر خوردگی در بسیاری از صنایع کاربرد پیدا کرده اند. فرآیند سنگ زنی از جمله مهمترین و متداول ترین روش های براده برداری و پرداخت سرامیک ها محسوب می شود. با این وجود قابلیت ضعیف ماشینکاری، عیوب سطحی زیاد در قطعه کار که به دلیل تردی سرامیک ها و نیروهای زیاد در سنگ زنی آن ها بوجود می آید، نرخ سایش زیاد چرخ سنگ الماس (ابزار)، هزینه های بالای ناشی از استفاده از سیال خنک کننده، زمان بر بودن فرآیند، راندمان پایین براده برداری (نرخ تولید پایین) از جمله مشکلات سنگ زنی سرامیک-ها می باشد. تکنیک جدید روانکاری کمینه از جمله روش هایی است که اخیرا در فرآیندهای ماشینکاری با هدف بهبود عملکرد روانکاری سیال، کاهش مصرف سیال و ترویج استفاده از سیالات کم خطر و حافظ محیط زیست معرفی شده است. در این پژوهش به جهت بررسی اثر تکنیک روانکاری کمینه بر قابلیت سنگ زنی سرامیک ها از این تکنیک در فرآیند سنگ زنی سرامیک زیرکونیا استفاده شده است. همچنین از آنجایی که نوع روانکار و جنس چرخ سنگ می تواند بر عملکرد روانکاری کمینه در این فرآیند تاثیرگذار باشد، از این رو نوع روانکار و جنس چرخ سنگ الماس به عنوان متغیر در آزمایش ها استفاده شده است. نیروهای سنگ زنی، زبری سطح و بافت سطح سنگ زده شده در این فرآیند مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که در شرایط روانکاری کمینه، انتخاب مناسب نوع روانکار و جنس ابزار می تواند به طور قابل ملاحظه ای بر قابلیت سنگ زنی سرامیک زیرکونیا تاثیرگذار باشد.
کلیدواژه ها:
Grinding ، Advanced ceramics ، Minimum Quantity Lubrication (MQL) ، سنگ زنی ، سرامیک های پیشرفته ، روانکاری کمینه
نویسندگان
محسن امامی
Department of Mechanical Engineering, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran.
محمد حسین صادقی
Department of Mechanical Engineering, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
