استفاده از روش میکرومکانیک خودسازگار بهبود یافته در پیش بینی رفتار تنش-کرنش نانوکامپوزیت های الاستومری با استفاده از تئوری افزایشی

هدف از این تحقیق توسعه روش های میکرومکانیک کلاسیک و استفاده از آنها در ارائه مدل ساختاری نانوکامپوزیت های الاستومری با استفاده از تئوری افزایشی می باشد. برای این منظور با استفاده از مفهوم کرنش ویژه، مدل بهبود یافته خود سازگار جهت پیش بینی خواص الاستیک نانوکامپوزیت ها ارائه می شود. همچنین با  استفاده از این مدل روابط مربوط به مدل ساختاری متکی بر تئوری افزایشی جهت پیش بینی رفتار تنش-کرنش نانوکامپوزیت های الاستومری ارائه می شود. در ادامه نتایج حاصل از حل مدل های تئوریک با نتایج حاصل از آزمون های تجربی و نتایج منتشر شده در متون علمی مقایسه می شود. بررسی نتایج نشان داده است مدل ساختاری توسعه یافته متکی بر روش میکرومکانیک خودسازگار بهبودیافته می تواند رفتار تنش کرنش نانوکاموزیت های الاستومری را در درصدهای بالا از نانوذرات تقویت کننده با دقت خوبی پیش بینی نماید.

کلیدواژه ها:

carbon black ، micromechanics ، Eshelby model ، elastomer ، nanocomposite ، کربن سیاه ، میکرومکانیک ، مدل اشلبی ، الاستومر ، نانوکامپوزیت