بررسی تجربی و عددی برگشت فنری در شکل دهی دایروی ورق های فولاد ضد زنگ آستنیتی ۳۱۶ و فولاد کربنی ST۳۷ با ضخامت های مختلف

در پایان فرایند شکل دهی ورق، هنگامی که ورق از درون سنبه و ماتریس بیرون آورده می شود و نیروهای شکل دهی خمشی حذف می گردد، مقداری از تغییر شکل ورق برمی گردد، این تغییر شکل پس از شکل دهی، برگشت فنری ورق می باشد. یکی از عوامل به دست آوردن اندازه مطلوب و طراحی صحیح قالب خم ورق به دانش طراح نسبت به مقادیر برگشت فنری بستگی دارد. این تحقیق به منظور تعیین تجربی برگشت فنری فولاد ضدزنگ ۳۱۶ و فولاد کربنی۳۷ST  باضخامت های مختلف ورق در قالب های دایروی شکل و مقایسه با شبیه سازی به روش المان محدود صورت پذیرفته است. ورق ها با سه ضخامت ۱، ۵/۱ و ۲ میلی متر شکل دهی و ابعاد هندسی و برگشت فنری ورق ها موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقادیر برگشت فنری در شبیه سازی المان محدود و آزمون تجربی از مطابقت قابل قبولی برخوردار بوده و با کاهش ضخامت ورق مقادیر برگشت فنری افزایش می یابد که متاثر از مقادیر تنش در سطوح ورق و درنتیجه مقادیر کرنش پلاستیک و ناحیه الاستیک خالص در ورق می باشد.

کلیدواژه ها:

Spring Back ، Bending ، Stainless Steel ۳۱۶ ، Carbon Steel ST۳۷ ، Elastic Strain ، Sheet Thickness ، برگشت فنری ، خم کاری ، فولاد ضدزنگ ۳۱۶ ، فولاد کربنیST۳۷ ، کرنش الاستیک ، ضخامت ورق