ملاحظات حقوقی بکارگیری سلاح پهپاد در مقابله با تروریسم فرامرزی

مبارزه با گروه های تروریستی فرامرزی امروزه دغدغه بسیاری از دولت های جهان است. اهمیت پژوهش ازآنجا ناشی می شود که جمهوری اسلامی ایران نیز همواره در معرض تهدیدات تروریستی بوده است، مبارزه با تروریسم یکی از دغدغه های مهم آن است در این میان سلاح پهپاد به جهت برخورداری از ویژگی هایی منحصربه فرد، به کرات در مبارزه با گروه های تروریستی استفاده شده است. در استفاده از تجهیزات و سلاح های نظامی، ازجمله پهپاد، علیه اهداف تروریستی خارجی، از حیث حقوق بین الملل دو مسئله قابل طرح است. اول آنکه آیا از منظر حقوق بر جنگ امکان عملیات نظامی علیه مواضع گروه های تروریستی فرامرزی وجود دارد؟ ثانیا در مبارزه با این گروه ها آیا سلاح پهپاد از منظر حقوق بشردوستانه، دارای معیارها و تناسب های لازم هست یا خیر؟ این مقاله با رویکرد ارائه پاسخ هایی عملیاتی و کاربردی و با روش تحلیلی-توصیفی سعی در ارائه راهکارهایی دارد که منطبق با حقوق بین الملل باشد. با توجه به بررسی های صورت گرفته، مقاله حاضر به این نتایج رسیده است: ۱. تنها درصورتی که دولتی به واسطه گروه تروریستی حملاتی را علیه دولتی دیگر ترتیب دهد یا از گروهی تروریستی حمایت کرده و قلمروی خود را به پناهگاهی برای آن تبدیل کند، بر اساس قواعد شرعی و حقوقی، امکان دفاع مشروع در برابر آن گروه تروریستی، در خاک دولت خارجی، وجود دارد. در غیر این صورت مبارزه با تروریسم باید در سایه همکاری های قضائی-پلیسی بین المللی پیش رود. ۲. با توجه به ماهیت گروه های تروریستی، بهترین سلاح، از جهت مطابقت با اصول حقوق بشردوستانه، در مبارزه با گروه های تروریستی پهپاد است که جمهوری اسلامی ایران نیز در ساخت و استفاده از آن توانمند است.

کلیدواژه ها:

دفاع مشروع ، تروریسم فرامرزی ، پهپاد ، حقوق بین الملل