ارزیابی تاثیر تمرینات ورزشی بر بیان ژن های IL-۱β و SFRP۵ در بافت چربی موش های نر چاق نژاد ویستار

زمینه و هدف: اینترلوکین-۱ بتا (IL-۱β) و پپتید ترشحی مرتبط با فریزلد ۵ (SFRP۵) به ترتیب از پروتئین های التهابی و ضدالتهابی در بافت چربی محسوب می شوند. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر چاقی و تمرینات ورزشی متعاقب آن بر بیان ژن های التهابی و ضدالتهابی در بافت چربی موش های نر بود. روش ها: در این مطالعه، ۳۰ سر موش نر نژاد ویستار به مدت هشت هفته با رژیم پرچرب (HFD) و ۶ سر دیگر با رژیم معمولی (ND) تغذیه شدند. پس از این دوره، ۶ سر از موش های چاق و ۶ سر از موش های تغذیه شده با رژیم معمولی قربانی شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. سپس، ۲۴ سر از موش های چاق به چهار گروه شش تایی شامل کنترل چاق (OC)، تمرین مقاومتی (RT)، تمرین استقامتی (ET) و تمرین تناوبی شدید (HIIT) تقسیم شده و به مدت ۸ هفته، هفته ای پنج جلسه تمرین کردند. بیان ژن های IL-۱β  و SFRP۵  با روشReal Time-PCR  اندازه گیری شد. یافته ها: بیان ژنIL-۱β  در گروه های تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی شدید در مقایسه با گروه کنترل چاق به طور معناداری کاهش یافت (۰/۰۰۱=P) ، درحالی که بیان این ژن در بافت چربی موش های گروه رژیم پرچرب در مقایسه با رژیم معمولی به طور معناداری افزایش یافت (۰/۰۰۱=P). همچنین، بیان ژن SFRP۵  در گروه های تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی شدید در مقایسه با گروه کنترل چاق به طور معناداری افزایش یافت  (۰۰۱/۰=P) ، اما در گروه رژیم پرچرب در مقایسه با رژیم معمولی به طور معناداری کاهش یافت (۰/۰۰۱=P). بااین حال، بین گروه های تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰/۰۵چاقی و اضافه وزن باشند.

کلیدواژه ها:

High-intensity interval training ، Resistance training ، Endurance training ، Obesity ، Interleukin ۱ Beta ، Secreted frizzled-related protein ۵ ، تمرین تناوبی شدید ، تمرین مقاومتی ، تمرین استقامتی ، چاقی ، اینترلوکین ۱ بتا ، پپتید ۵ ترشحی مرتبط با فریزلد