بیان مارکرهای PD_۱ و PDL_۱ به روش ایمنوهیستوشیمی در کارسینوم های آندومتر و ارتباط آن با فاکتورهای کلینیکوپاتولوژیک
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-27-10_001
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: پروتئین مرگ سلولی برنامه ریزی شده (PD-۱) و لیگاند مرگ برنامه ریزی شده (PD-L۱)، مولکول های تعدیل کننده ایمنی هستند که هدف مطالعات در کنسرهای ریه و ملانوم و کلیه بوده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ایمونوهیستوشیمی بیان PD-۱ و PDL-۱ در سرطان آندومتر و ارتباط آن با یافته های کلینیک و پاتولوژیک انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی، جامعه مورد پژوهش بیماران مبتلا به سرطان آندومتر پذیرش شده در بیمارستان قائم (عج) مشهد در بازه زمانی فروردین ۱۴۰۱ تا اسفند ۱۴۰۲ بودند. با مراجعه به پرونده پزشکی و تماس تلفنی با بیماران، اطلاعاتی در مورد سن، وضعیت تومور و حیات بیماران جمع آوری شد. بیان مارکرها نیز به روش ایمنوهیستوشیمی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و آزمون های کای دو، دقیق فیشر و آزمون های همبستگی اسپیرمن و پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، بین بیان دو مارکر PD-L۱ و PD-۱ و ویژگی های سن، نوع هیستولوژیک تومور، سایز تومور، تهاجم عروقی، تهاجم به میومتر، مرحله بیماری و بقاء ارتباط معناداری وجود نداشت (۰۵/۰PD-۱ با گرید بیماری ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: تنها بیان منفی PD-۱ و PDL-۱ با درجه FIGO ۱ ارتباط داشت. با توجه به نتایج این مطالعه، ارزیابی ارزش بیان مارکرهای PD-۱ و PDL-۱ نیازمند انجام مطالعات بیشتر با حجم نمونه بالاتر و پیگیری طولانی مدت می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیرحسین جعفریان
استاد گروه آسیب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نعما محمدیان روشن
دانشیار گروه آسیب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسن مهراد مجد
استادیار گروه پزشکی مولکولی، مرکز تحقیقات پاتولوژی مولکولی سرطان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سیده مریم کرامتی
دستیار تخصصی آسیب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
