مقایسه روش نگهداری سنتی و مکانیزه و بررسی تعداد کارگر مورد نیاز در روش سنتی
محل انتشار: هفتمین همایش حمل و نقل ریلی
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,256
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RTC07_438
تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1384
چکیده مقاله:
نگهداری خط یکی از اساسی ترین و مهمترین کارهای حمل و نقل ریلی می باشد . در ارتباط با امر نگهداری خط استراتژیهای مختلفی توسط متخصصین و پژوهشگران تعریف شده که عمدتاً در سه حوزه اصلی قابل تفکیک می باشند : تعمیرات پس از خرابیBreakdown Maintenance 2 - تعمیرات پیشگیرانه ( زما نبندی شده)Regular Prreventive Maintenance براساس وضعیت و شرایط خط و شبکه Condition Based Maintenance روش تعمیرات پس از خرابی علی رغم همة نقاط ضعف ، آن معمولترین روش نگهداری خط در اکثریت صنایع کشور از جمله حمل و نقل ریلی می باشد ، که این روش توسط هر مدیر اجرایی بکار گرفته شود بعنوان یک روش غیر کارآ، غیر قابل اطمینان و پرهزینه مطرح می باشد. متأسفانه این روش در کشور ما نیز بکار برده می شود که باعث عدم ایمنی سیر و افزایش هزینة بهره برداری خواهد شد در این مقاله خصوصیات و ویژگیهای نگهداری به روش نسبتی و تعداد کارگر مورد نیاز در هر کیلومتر و طریقة محاسبة آن مورد بحث قرار گرفته است.
نویسندگان
گل نوش کیان زاد
کارشناس خط و ابنیه