پیشبینی استفاده مشکل ساز از اینترنت بر اساس حوزه بریدگی و طرد و خودمتمایزسازی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر استفاده مشکل ساز از اینترنت بر اساس حوزه بریدگی و طرد و خودمتمایزسازی دانشجویان بود. این پژوهش از نوع پژوهش توصیفی همبستگی با به شیوه پیمایشی است که به دنبال بررسی میزان تغییرات یک یا چند عامل، در یک یا چند عامل دیگر است. هدف کاربردی و بررسی ارتباط چند متغیر پیش بین با متغیر مالک بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه خوارزمی کرج تشکیل دادند. برای تعیین حجم نمونه از روش تعیین حجم نمونه ی کوکران برای جامعه های با تعداد مشخص استفاده شد که حجم نمونه آماری برابر ۳۰۰ نفر در نظر گرفته شد. به منظور گردآوری داده های پژوهش از مقیاس استفاده مشکل ساز از اینترنت، پرسشنامه تمایزیافتگی و پرسشنامه محرومیت هیجانی طرحواره یانگ (SQ-SF) و تجزیه و تحلیل رگرسیون و نرم افزار SPSS استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده، ضریب بتا به دست آمده نشان داد ابعاد بریدگی و طرد ۰.۲۷۹ و مولفه های واکنش پذیری هیجانی، موقعیت من، گسلش هیجانی و هم آمیختگی با دیگران به ترتیب به میزان ۲۶%، ۱۲%، ۱۱% و ۱۴% قادر است تغییرات استفاده مشکل ساز از اینترنت را به صورت منفی و معناداری پیش بینی نماید (Sig<۰.۰۵).

کلیدواژه ها:

استفاده مشکل ساز از اینترنت ، حوزه بریدگی و طرد ، خودمتمایز