بررسی رابطه تمرکز مالکیت، محافظه کاری و کیفیت گزارشگری با خطر سقوط قیمت سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران

مالکیت متمرکز باعث بهبود محیط عملیاتی شرکت و تسهیل در پخش اطالعات خاص شرکت در بازار می شود، از طرفی می تواند به انباشت اطالعات خاص و ایجاد همزمانی قیمت سهام که معیار معکوسی از مقدار نسبی این اطالعات منعکس شده می باشد منجر گردد. شرکتهای با کنترل بیش از حد، احتمال بیشتری دارد که در معرض سقوط قیمت سهام قرار بگیرند. در همین راستا، هدف این پژوهش، بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری، تمرکز مالکیت و محافظه کاری بر خطر کاهش قیمت سهام در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین منظور سه فرضیه برای بررسی این موضوع تدوین گردید که در این فرضیه ها متغیرهای کیفیت گزارشگری، تمرکز مالکیت و محافظه کاری متغیر مستقل و خطر کاهش قیمت سهام متغیر وابسته می باشد. داده های مربوط به ۱۲۷ شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک برای دوره زمانی بین سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. الگوی رگرسیون پژوهش با استفاده از روش داده های تابلویی با رویکرد اثرات ثابت، بررسی و آزمون شده است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نظر هدف کاربردی و از لحاظ رویداد، پس رویدادی است. نتایج تحقیق حاکی از وجود رابطه منفی و معنی دار بین کیفیت گزارشگری مالی و خطر کاهش قیمت سهام و رابطه مثبت و معنی دار بین تمرکز مالکیت و خطر کاهش قیمت سهام است. همچنین اثر تعاملی محافظه کاری بر رابطه بین تمرکز مالکیت و خطر کاهش قیمت سهام تاثیر معنی داری دارد. به تصمیم گیرندگان و تدوین کنندگان مبانی نظری پیشنهاد می شود با توجه به نتایج این پژوهش و پژوهش های داخلی مشابه، جایگاه مبانی نظری و ویژگی های کیفی خاص گزارشگری مالی از جمله محافظه کاری را با توجه به رویه های حسابداری و شرایط موجود در بازار سرمایه کشور، تعیین نمایند.

کلیدواژه ها:

کیفیت گزارشگری ، محافظهکاری ، تمرکز مالکیت ، خطر کاهش قیمت سهام