بررسی رابطه همزمان ساختار سرمایه و بازده سهام در صنعت بانکداری ایران با رویکرد LISREL

هر بنگاه تولیدی در جهت افزایش بازدهی و کاهش ریسک ها، شناخت متغیرهای اثرگذار بر آن را ضروری می داند. شناسایی متغیرهای اثرگذار بر بازدهی بانک ها در ادبیات اقتصادی در چند دهه اخیر مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان و مهندسین مالی قرار گرفته است. در این راستا شناسایی این متغیرها با استفاده از تجارب دیگر اقتصاددانان در جهت بسط و توسعه شبکه بانکی به عنوان یکی از اهرم های الزامی توسعه، باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین در این تحقیق «رابطه همزمان ساختار سرمایه و بازده سهام در صنعت بانکداری ایران» مورد توجه قرار گرفته است. جامعه مورد تحقیق را تمام بانک های خصولی کشور در دامنه سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۰ تشکیل می دهند. در این تحقیق بر اساس اطلاعات گردآوری شده از ۱۲ بانک خصولی کشور در طول هفته های سال و نتایج بدست آمده از زمونه مدل کمترین مربعات جزئی و معادلات ساختاری (SEM)، فرضیه های تحقیق بررسی شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از مدل، رابطه ساختار سرمایه و بازده سهام بانک های خصولی ایران مثبت مشاهده شده است. در بخش اندازه گیری مدل، با توجه به اینکه شاخص های t مربوط به بارهای عاملی نشانگرهای بزرگتر از قدرمطلق ۱.۹۶ حاکی از معنی دار بودن روابط بین نشانگرها با سازه ها می باشد و بخش اندازه گیری مدل تایید شده است. در بخش ساختاری مدل با توجه به اینکه شاخص t مربوط به ساختار سرمایه و بازده سهام بزرگتر از قدرمطلق ۱.۹۶ می باشد، در نتیجه تاثیر بازده سهام بر ساختار سرمایه معنی دار می باشد. در این زمونه رابطه بین متغیرهای مورد مطالعه بدون هیچ گونه دستکاری یا کنترل شود، اندازه گیری شده و بر اساس شاخص عددی که نشان دهنده قدرت ارتباط بین دو متغیر اندازه گیری شده می باشد، قضاوت شده است.

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، بازده سهام ، مدل معادلات ساختاری ، کمترین مربعات جزئی