برداشت آب باران؛ کلیدی برای دستیابی به مدیریت جامع و پایدار منابع آب

برداشت آب باران عموما به عنوان یک جایگزین مقرون به صرفه و امیدوارکننده برای منابع آب آشامیدنی و غیر آشامیدنی (افزایش آب) و کاهش خطر سیل شناخته می شود. عملکرد سیستم های برداشت آب باران طی چند دهه گذشته برای اهداف مختلف ارزیابی شده است. این سیستم ها قطعا مزایای اقتصادی، زیست محیطی و تکنولوژیکی برای مصارف آب دارند. با این حال، در نظر گرفتن برداشت آب باران صرفا به عنوان یک جایگزین موثر برای مقابله با کمبود آب، یک اشتباه است. این مقاله از یک برداشت سیستماتیک آب باران و نفوذ جزئی آب در هر زمان و مکانی که باران می بارد، حمایت می کند. با انجام این کار، اثرات مخرب سیل کاهش می یابد، آبهای زیرزمینی احیا می شوند، آب برای کشاورزی و دامداری ذخیره می شود و منابع آب متداول حفظ می شوند. به عبارت دیگر، برداشت آب باران باید در قلب مدیریت آب در سراسر جهان قرار گیرد. تحقق این هدف حتی در شرایط کممنابع آسان است، زیرا چاه های نفوذی و سدهای کوچک می توانند با مهارت ها و مصالح محلی ساخته شوند.

کلیدواژه ها:

برداشت آب باران ، منابع آبی ، کنترل سیلاب ، تغذیه آبهای زیرزمینی ، مدیریت پایدار آب