بررسی تاثیر سیستمهای مدیریت منابع مختلف تغذیه ای بر برخی خصوص یات مورفوفیزیولوژیکی بادرنجبویه ( Melissa officinalis L. ) تحت تنشکم آبی

به منظور ارزیابی تاثیر کودهای زیستی بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی بادرنجبویه ( Melissa officinalis L. ) تحت تنش کمآبی آزمایشی در گلخانهی پژوهشی دانشگاه یاسوج در سال ۱۳۹۹ به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایهی کامال تصادفی با ۳ تکرار به اجرا در آمد. عامل اول شامل رژیم آبیاری در ۳ سطح (آبیاری پس از ۲۰، ۴۰ و ۶۰ درصد تخلیه رطوبتی) و عامل دوم، کود زیستی در ۴ سطح (شاهد، قارچ میکوریزا آرباسکوالرگونه Funneliformis moseae، باکتری Bacillus subtilis و قارچ+باکتری) بود. فاکتورهای مورد بررسی شامل صفات فیزیولوژیک (پرولین، قندهای محلول، پروتئین محلول برگ، محتوی نسبی آب و آنزیمهای آنتی اکسیدانی (کاتاالز، پراکسیداز و سوپراکسید دسموتاز)) و وزن خشک اندام هوایی بود. نتایج مقایسه میانگین دادهها نشان داد که با افزایش سطوح کمآبی از ۲۰ به ۶۰ درصد تخلیه رطوبتی در خاک، فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی، پرولین، قند محلول افزایش و سایر صفات مورد مطالعه کاهش یافت. استفاده از قارچ میکوریزا و باکتری نسبت به عدم کاربردشان مثبت ارزیابی شد به طوریکه در هر سه سطح رژیم آبی در صفات مورد بررسی، بیشترین میزان این صفات، از تیمار تلفیقی این دو کود زیستی به دست آمد. تلقیح با قارچ میکوریزا از طریق افزایش توان فتوسنتزی گیاه سبب افزایش بیوماس قسمتهای هوایی نسبت به شاهد شد. براساس نتایج به دست آمده، هر چند با کاهش میزان آب مصرفی و بهتبع آن بروز تنش کم آبی از عملکرد ماده خشک در گیاه کاسته شد، اما با به کارگیری کود زیستی و تاثیر مثبت این کودها به ویژه در سطوح باالی کمآبی تا حدی از بروز اثرات سوء تنش بر عملکرد تولیدی این گیاه کاسته شد.

کلیدواژه ها:

بادرنجبویه ، باکتری های محرک رشد ، میکوریزا ، وزن خشک