اثر مداخله روانشناسی مثبت گرا بر کاهش مشکلات درونی شده فرزندان طلاق شهرستان برخوار

خانواده اولین هسته جامعه و اساسی ترین بنیاد جامعه است که نقش مهمی در سالمت روان کودکان و افراد جامعه دارد. مطالعات مختلف نشان داده است که فرزندان طالق تاثیرات تخریب کننده طالق مانند خشم، افسردگی، پرخاشگری و اضطراب و همچنین افت تحصیلی ناشی از طالق والدین را تجربه می کنند. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبتگرا بر مشکالت درون ی شده افسردگی و اضطراب فرزندان خانواده های طالق بود. روش تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان خانواده های طالق مدارس پسرانه متوسطه دوم شهرستان برخوار بود. ۱۶ دانش آموز خانواده های طالق در این تحقیق مشارکت نمودند. نمونه گیری به روش در دسترس استفاده شد. نمونه های تحقیق به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه های افسردگی و اضطراب یک برای گردآوری داده ها به کار رفت. برای هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جلسه های درمانی مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبتگرا (هشت جلسه) برای گروه آزمایش اجرا گردید. گروه کنترل جلسه درمانی دریافت نکردند. نتیجه بررسی فرضیه های تحقیق نشان داد که مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبتگرا بر افسردگی و اضطراب دانش آموزان طالق موثر است.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبتگرا ، مشکالت درون ی شده ، خانواده های طالق ، افسردگی ، اضطراب