مطالعه ی مروری بر اثر مداخله ایی حسگرهای دیجیتال به وسیله مولفه های فیزیولوژیک و رفتاری برای بیماری های عصبی و روانی

تغییرات فیزیولوژیکی، رفتاری و روانی مرتبط با بیماری عصبی روانپزشکی در چندین سیگنال مرتبط منعکس می شود، از جمله اکتیوگرافی، موقعیت مکانی، احساس کلمه، لحن صدا، فعالیت اجتماعی، ضربان قلب، و پاسخ به پرسشنامه های استاندارد. این سیگنال ها را می توان با استفاده از حسگرهای موجود در گوشی های هوشمند، شتاب سنج های پوشیدنی، نمایشگرهای هولتر و رویکردهای سنجش چندوجهی که چندین نوع داده را ترکیب می کنند، به صورت غیرفعال کنترل کرد. اتصال این دستگاه ها به اینترنت، مطالعات گسترده ای را امکان پذیر کرده است و انقالبی را در نظارت عصبی روانپزشکی ممکن می سازد. در حال حاضر، ارزیابی و تشخیص اختلالات عصبی روانپزشکی متکی بر ویزیت های بالینی است که نادر و خارج از چارچوب محیط خانه بیمار است. علاوه بر این، تقاضا برای مراقبت های بالینی بسیار بیشتر از عرضه ارائه دهندگان است. شیوع فزاینده حسگرهای دیجیتال آگاه از زمینه و فیزیولوژیکی مرتبط در فناوری مصرف کننده می تواند به رفع این چالش ها کمک کند، نمایه سازی عینی شدت بیمار را امکان پذیر کند و تنظیم سریع درمان را در زمان واقعی ارائه دهد. در اینجا ما مطالعات اخیر را با استفاده از چنین حسگرهایی در زمینه بیماری های عصبی روانپزشکی از جمله افسردگی، اسکیزوفرنی، بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون مرور می کنیم.

کلیدواژه ها:

حسگر دیجیتال ، بیماری روانی ، مکانیسم عصبی ، فیزیولوژی اعصاب ، رفتار انسانی