بررسی اثر دستیار هوش مصنوعی بر رفتار نوآورانه کارکنان مبتنی بر هوش مصنوعی با نقش میانجی خودکارآمدی خالقانه و نقش تعدیلگر آمادگی هوش مصنوعی سازمان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر دستیار هوش مصنوعی بر رفتار نوآورانه کارکنان مبتنی بر هوش مصنوعی با نقش میانجی خودکارآمدی خالقانه و نقش تعدیلگر آمادگی هوش مصنوعی سازمان می باشد. پژوهش پیش رو بهلحاظ هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی و پیمایشی است. گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و مبتنی بر ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. ماهیت و روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان شرکت سوپا هستند حدودا بالغ بر ۷۰۰ نفر می باشد. روابط بین متغیرها بررسی می شود و رابطه متغیر مستقل، متغیرهای وابسته، متغیر واسطه کننده و متغیر تعدیلگر ارزیابی می شوند. فرایند نمونه گیری به روش تصادفی، در دسترس است که به دنبال تعداد ۲۸۴ نفر نمونه بر اساس جدول مورگان از جامعه اصلی انتخاب شد. همچنین، تحلیل داده ها با روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ و Smart PLS۳ انجام شد. یافته های تحقیق نشان می دهد دستیار هوش مصنوعی بر خودکارآمدی خالق تاثیر مثبت و معناداری دارد، خودکارآمدی خالق نقش واسطه ای بین دستیار هوش مصنوعی و رفتار نوآورانه مبتنی بر هوش مصنوعی ایفا می کند و تاثیر مثبت و معناداری دارد، خودکارآمدی خالق بر رفتار نوآورانه مبتنی بر هوش مصنوعی تاثیر مثبت و معناداری دارد، آمادگی هوش مصنوعی نقش تعدیلگر بین دستیار هوش مصنوعی و خودکارآمدی ایفا می کند تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

دستیار هوش مصنوعی ، خودکارآمدی خالق ، رفتار نوآورانه مبتنی بر هوش مصنوعی ، آمادگی هوش مصنوعی ، شرکت سوپا