شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه پایدار زنجیره های کشاورزی در ایران و ارائه راهبردهای مدیریتی بهبود

این مقاله به بررسی عوامل موثر بر توسعه پایدار زنجیره های کشاورزی در ایران می پردازد و با استفاده از روش فوکوم (FUCOM) به وزندهی عوامل پرداخته است. توسعه پایدار، یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت منابع طبیعی و تامین نیازهای اقتصادی و اجتماعی نسلهای کنونی و آینده است. کشاورزی به عنوان بخش مهمی از اقتصاد ایران، به شدت با منابع طبیعی همچون آب و خاک در ارتباط است و بنابراین، توسعه پایدار در زنجیره های کشاورزی اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه، ۲۶ عامل کلیدی در شش دسته اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، فناوری، قانونی و فرهنگی شناسایی و اولویت بندی شدند. نتایج نشان می دهد که عوامل اقتصادی، به ویژه سرمایه گذاری و نوآوری در فناوری های کشاورزی، دسترسی به بازارها و بهره وری، بیشترین تاثیر را بر توسعه پایدار دارند. از سوی دیگر، حفظ منابع طبیعی و استفاده از فناوری های نوین در کشاورزی نیز نقش حیاتی در بهبود پایداری زیستمحیطی و افزایش بهره وری منابع دارند. بر اساس یافته ها، راهبردهایی برای بهبود توسعه پایدار زنجیره های کشاورزی ارائه شد که شامل افزایش سرمایه گذاری در فناوری های نوین، بهبود دسترسی به بازارها، مدیریت منابع طبیعی و ترویج فرهنگ مصرف محصولات ارگانیک و پایدار می شود. این راهبردها می توانند به ایجاد سیستم های کشاورزی پایدارتر و افزایش پایداری اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی در ایران کمک کنند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، زنجیره کشاورزی ، روش فوکوم ، راهبرد مدیریتی