بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان

تدریس فعال به عنوان یک رویکرد نوین آموزشی، به ویژه در مدارس، در جهت بهبود فرآیند یادگیری و ارتقاء مشارکت دانش آموزان در کلاس های درس مورد توجه قرار گرفته است. این روش که بر تعامل و مشارکت فعال دانش آموزان تاکید دارد، نسبت به شیوه های سنتی تدریس، نتایج بهتری در زمینه های مختلف یادگیری به ویژه در تقویت انگیزه، مشارکت و درک مفاهیم دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان است. در این راستا، روش های مختلف تدریس فعال از جمله تدریس گروهی، بحث های کلاسی، استفاده از فناوری های نوین و حل مسئله به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین، چالش ها و موانع موجود در مسیر اجرای این روش ها، همچون کمبود منابع آموزشی، مقاومت معلمان و محدودیت های زمانی نیز در این مقاله تحلیل شده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که تدریس فعال نه تنها موجب افزایش مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری می شود، بلکه انگیزه آنان را برای یادگیری بیشتر کرده و به آن ها این امکان را می دهد که مفاهیم را به طور عمیق تری درک کنند. استفاده از فناوری های نوین به ویژه در فرآیند تدریس فعال، ابزارهای جدیدی را در اختیار معلمان و دانش آموزان قرار می دهد که می تواند به تسهیل یادگیری و افزایش تعامل در کلاس کمک کند. با این حال، برای پیاده سازی موفقیت آمیز تدریس فعال، نیاز به رفع موانع موجود و بهبود شرایط فنی و منابع آموزشی احساس می شود.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، یادگیری ، مشارکت دانش آموزان ، انگیزه ، فناوری های نوین