بررسی تاثیر فعالیت های پرورشی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

نظام آموزشی هر جامعه یکی از مهم ترین ابزارهای تربیت نسل های آینده و انتقال ارزش ها، باورها و هنجارهای اجتماعی است. در این میان، مدارس نه تنها مکانی برای آموزش مفاهیم علمی، بلکه بستری برای رشد مهارت های اجتماعی و پرورش شخصیت دانش آموزان محسوب می شوند. یکی از مهم ترین مولفه هایی که در این فرایند نقش اساسی ایفا می کند، فعالیت های پرورشی است. این فعالیت ها شامل برنامه هایی مانند اردوهای علمی و فرهنگی، مسابقات هنری و ورزشی، جلسات گفت وگو، فعالیت های گروهی، نمایشنامه ها، جشنواره های فرهنگی و مشارکت های اجتماعی است که می تواند تاثیر بسزایی بر رشد اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. مهارت های اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد رشد فردی، نقش تعیین کننده ای در موفقیت تحصیلی، تعاملات بین فردی و سازگاری اجتماعی دارند. این مهارت ها شامل توانایی برقراری ارتباط موثر، کار گروهی، حل مسئله، مدیریت هیجان ها و مسئولیت پذیری است که از سنین کودکی پایه ریزی می شود. به همین دلیل، طراحی و اجرای فعالیت های پرورشی در مدارس ابتدایی می تواند به بهبود این مهارت ها و افزایش توانمندی های اجتماعی دانش آموزان منجر شود. در سال های اخیر، با افزایش چالش های اجتماعی مانند کاهش تعاملات رو در رو، گسترش فضای مجازی و تغییر سبک زندگی کودکان، تقویت مهارت های اجتماعی بیش از پیش اهمیت یافته است. مدارس ابتدایی به عنوان اولین محیط رسمی آموزش و تربیت، نقشی حیاتی در تقویت این مهارت ها دارند. فعالیت های پرورشی به عنوان بخشی از برنامه های مکمل آموزشی، می توانند فضایی مناسب برای تمرین مهارت های اجتماعی و پرورش استعدادهای فردی ایجاد کنند. از سوی دیگر، نبود برنامه ریزی مناسب برای این فعالیت ها می تواند منجر به ضعف تعاملات اجتماعی، کاهش اعتمادبه نفس و افزایش مشکلات رفتاری در کودکان شود. بنابراین، بررسی علمی تاثیر این فعالیت ها بر رشد اجتماعی دانش آموزان، می تواند به بهبود سیاست گذاری های آموزشی و طراحی بهتر برنامه های پرورشی کمک کند.

کلیدواژه ها:

فعالیت های پرورشی ، مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی ، برنامه های فرهنگی ، فعالیت های گروهی