چگونه مشکل افسردگی و عدم اعتماد به نفس دانش آموز پایه پنجم (آتنا) را با روش شناختی–رفتاری و درمان تعهد و پذیرش حل کردم؟

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان های وجودی، شناختی-رفتاری (CBT)، و درمان تعهد و پذیرش (ACT) بر ارتقای معنای زندگی و کاهش احساس پوچی در دانش آموزان دختر مقطع پنجم ابتدایی که یکی از والدین خود را از دست داده اند، اختصاص دارد. در این راستا، تمرکز اصلی بر آتنا، دانش آموزی که به دلیل فقدان پدر دچار علائم افسردگی، اضطراب، احساس تنهایی و مشکلات تحصیلی شده بود، قرار گرفت. این تحقیق، از نوع شبه آزمایشی با طراحی پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل، بر روی ۲۰ دانش آموز انجام شد. گروه آزمایش طی چندین جلسه درمانی، مداخلاتی شامل درمان های وجودی، شناختی-رفتاری، و درمان تعهد و پذیرش دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های معنای زندگی (MLQ) و احساس تنهایی راسل (UCLA) بود. نتایج نشان داد که روش های درمانی مورد استفاده، به افزایش معنای زندگی و کاهش احساس پوچی در گروه آزمایش منجر شده و علائم افسردگی و رفتارهای گوشه گیری نیز کاهش یافته است. همچنین، مداخلاتی مانند بازی درمانی، خواندن کتاب با صدای بلند و بازی های گروهی منجر به بهبود تعاملات اجتماعی و عملکرد تحصیلی آتنا و سایر دانش آموزان گروه آزمایش شد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان دختر ، افسردگی در کودکان ، معنای زندگی ، درمان شناختی-رفتاری (CB) ، درمان تعهد و پذیرش (C) ، درمان وجودی ، احساس پوچی ، سوگ در کودکان