بررسی راهکارهای آموزش موثر دانش آموزان کم توان ذهنی و عوامل موثر بر آن

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه ی انسانی و اجتماعی، باید برای تمامی اقشار جامعه، از جمله دانش آموزان کم توان ذهنی، فرصت های برابر یادگیری فراهم کند. دانش آموزان کم توان ذهنی به دلیل محدودیت های شناختی و پردازشی خود، نیازمند شیوه های آموزشی خاص و محیط های یادگیری سازگار با توانایی هایشان هستند. عدم توجه به نیازهای آموزشی این گروه نه تنها مانع پیشرفت تحصیلی آنان می شود، بلکه می تواند تاثیرات منفی بر رشد اجتماعی، عاطفی و اعتمادبه نفس آن ها داشته باشد. در سال های اخیر، پژوهش های بسیاری به بررسی روش های موثر در آموزش این دانش آموزان پرداخته اند و نشان داده اند که استفاده از راهبردهای آموزشی متناسب، از جمله روش های چندحسی، فناوری های کمکی، یادگیری مبتنی بر بازی و برنامه های آموزشی فردی، می تواند تاثیر قابل توجهی در بهبود یادگیری و توانمندسازی آن ها داشته باشد. علاوه بر این، عوامل متعددی همچون نقش معلمان، خانواده، برنامه های درسی مناسب، محیط آموزشی و حمایت های روان شناختی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان کم توان ذهنی تاثیرگذار هستند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی راهکارهای آموزش موثر دانش آموزان کم توان ذهنی و عوامل موثر بر آن پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که موفقیت آموزش دانش آموزان کم توان ذهنی بستگی به پیاده سازی روش های آموزشی فردی سازی شده، حمایت های خانواده، مهارت های معلمان و محیط های آموزشی مناسب دارد. این عوامل باید به طور همزمان و هماهنگ برای بهبود کیفیت یادگیری و پیشرفت این دانش آموزان به کار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

کم توان ذهنی ، فردی سازی ، آموزش ، کلاس درس ، یادگیری