بررسی روش های موثر در آموزش احترام به تفاوت های فردی و فرهنگی در مدارس ابتدایی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 97
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSECONFE01_1733
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1403
چکیده مقاله:
در دنیای امروزی که تنوع فرهنگی و فردی بخش جدایی ناپذیر از جوامع انسانی است، آموزش احترام به تفاوت ها به یکی از ضروریات تربیتی در مدارس تبدیل شده است. این آموزش نه تنها به درک بهتر و هم زیستی مسالمت آمیز میان افراد کمک می کند، بلکه به پرورش شهروندانی مسئولیت پذیر و متفکر نیز می انجامد. مدارس ابتدایی به عنوان نخستین محیط های اجتماعی که کودکان در آن وارد تعامل با همسالان و معلمان از فرهنگ ها و زمینه های مختلف می شوند، نقشی محوری در شکل گیری نگرش های اولیه آن ها نسبت به تفاوت ها ایفا می کنند. بنابراین، شناسایی و بررسی روش های موثر در آموزش احترام به تفاوت های فردی و فرهنگی در این مقطع از اهمیت ویژه ای برخوردار است.هدف این پژوهش، تحلیل روش های مختلفی است که می تواند به تقویت احترام به تفاوت ها در مدارس ابتدایی کمک کند. این پژوهش بر اساس روش های آموزشی نوین و سنتی مانند داستان گویی، بازی های گروهی، فعالیت های تعاملی، استفاده از منابع چندفرهنگی و گفت وگوهای هدایت شده صورت گرفته است. داستان گویی به عنوان ابزاری قدرتمند در آموزش مفاهیم انسانی می تواند درک بهتری از تفاوت ها و تنوع های فردی و فرهنگی برای دانش آموزان ایجاد کند. بازی های گروهی، با فراهم آوردن محیطی مشارکتی، کودکان را به تعامل با دیگران در شرایط مختلف فرهنگی و فردی تشویق می کنند. همچنین، استفاده از منابع آموزشی چندفرهنگی مانند کتاب ها، فیلم ها و تصاویر از فرهنگ های مختلف می تواند زمینه ساز آشنایی و احترام به تنوع های فرهنگی باشد.یافته های این تحقیق نشان می دهند که این روش ها تاثیر مثبتی در کاهش تعصب، ایجاد همدلی و ارتقای درک متقابل میان دانش آموزان دارند. در واقع، استفاده از این شیوه ها باعث می شود که کودکان با دیدی بازتر به تفاوت های فردی و فرهنگی نگاه کنند و این نگرش را در زندگی روزمره خود به کار گیرند. علاوه بر این، آموزش معلمان و همکاران آموزشی برای ایجاد فضای احترام آمیز و حمایت از تفاوت ها در کلاس های درس از دیگر عوامل موثر در تحقق این هدف است.در نهایت، این پژوهش پیشنهادهایی برای گنجاندن این روش ها در برنامه های درسی و فعالیت های خارج از کلاس ارائه می دهد. به عنوان مثال، پیشنهاد می شود که مدرسه ها کارگاه های آموزشی ویژه ای برای معلمان و دانش آموزان در زمینه تنوع فرهنگی و فردی برگزار کنند و بر اهمیت آموزش احترام به تفاوت ها تاکید کنند. این کار می تواند گامی موثر در راستای ایجاد فضایی صمیمی و درک متقابل در مدارس ابتدایی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهیلا قائم مقامی
کارشناسی الهیات دانشگاه پیام نور سمیرم