یادگیری مبتنی بر بازی در کلاس های ابتدایی و تاثیر آن بر رشد شناختی و اجتماعی کودکان

یادگیری مبتنی بر بازی به عنوان یک روش آموزشی نوین، توجه گسترده ای را در آموزش ابتدایی به خود جلب کرده است. این شیوه یادگیری به کودکان امکان می دهد تا از طریق فعالیت های بازی محور، مهارت های شناختی و اجتماعی خود را تقویت کنند. در این مقاله، تاثیر یادگیری مبتنی بر بازی بر رشد شناختی و اجتماعی کودکان در کلاس های ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است. رشد شناختی شامل تقویت توانایی های حل مسئله، تفکر انتقادی، حافظه و توجه است که از طریق بازی های چالش برانگیز و فکری تقویت می شود. همچنین بازی می تواند به بهبود یادگیری مفاهیم علمی، ریاضی و زبان کمک کند. از طرف دیگر، یادگیری مبتنی بر بازی تاثیرات مثبتی بر رشد اجتماعی کودکان دارد. بازی های گروهی به کودکان این امکان را می دهند تا مهارت های اجتماعی خود مانند همکاری، مذاکره، همدلی و حل تعارضات را در محیطی امن و تعامل محور پرورش دهند. این تحقیق همچنین روش های مختلف پیاده سازی یادگیری مبتنی بر بازی، از جمله استفاده از بازی های دیجیتال، بازی های نقش آفرینی و پروژه های گروهی را مورد بررسی قرار می دهد. اگرچه یادگیری مبتنی بر بازی دارای مزایای بسیاری است، چالش هایی همچون محدودیت های زمانی و منابع، و تنوع در سبک های یادگیری کودکان نیز وجود دارد که باید در پیاده سازی آن ها مدنظر قرار گیرد. در نهایت، این مقاله با تاکید بر اهمیت استفاده از این روش در کلاس های ابتدایی، پیشنهاداتی برای بهبود کیفیت یادگیری از طریق بازی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر بازی ، رشد شناختی ، رشد اجتماعی ، کلاس های ابتدایی ، مهارت های اجتماعی ، بازی های آموزشی ، تفکر انتقادی ، حل مسئله