مسکن سبز اصفهان، انعکاس بهینهسازی مصرف انرژی بر کیفیت زندگی

پژوهش حاضر به بررسی چگونگی بهینهسازی مصرف انرژی در مسکن اصفهان و چگونگی تامین آسایش، سلامت و رضایتمندی برای ساکنان از طریق معماری سبز پرداخته است. با توجه به مصرف زیاد انرژی در ایران و با توجه به اقلیم گرم و خشک اصفهان، هدف از این پژوهش، ماندگاری منابع انرژی برای نسلهای آینده و نیز ارتﻘا کیفیت زندگی توسط معماری سبز بود. این نوشتار با روشننمودن مفهوم آسایش، نشان داد که معماری اکولوژیک، از طریق حداکثر استفاده از شرایط مطلوب طبیعی و محافظت ساختمان در برابر عوامل نامساعد اقلیمی، انرژی مورد نیاز را به حداقل رسانده، بخشی از آن را از طریق طبیعی تامین میکند. به این ترتیب آسایش به نحو مطلوبتری در فضا ایجاد میشود. با توجه به رویکرد معماری پایدار، بررسیهای انجامشده روی خانههای تاریخی اصفهان نشان دهنده مطلوببودن کیفیت زندگی توسط بهبود آسایش از طریق مصرف بهینه انرژی در این خانهها است. امروزه ضرورت گسترش رفتارهای پایدار از جمله مدیریت منابع انرژی، محسوس است. این نوشتار با توجه به اهمیت رفتار کاربران در تحﻘق اهداف معماری پایدار، این نوشتار با مبنا قراردادن هرم مازلو، دو راهکار "آموزش" و "مدیریت منابع" را بهمنظور ترویج رفتارهای پایدار پیشنهاد نموده است. این پژوهش بر مبنای روش تحﻘیق کاربردی، با استناد به مطالعات کتابخانهای و منابع الکترونیکی بوده و در پایان، نحوه انتخاب مصالح سبز را مطرح نموده، کاربرد مصالح بازیافتی و استفاده مجدد از زباله را برای طراحی سبز توصیه نموده است.

کلیدواژه ها:

Optimization of Energy Consumption ، Comfort ، Health ، Housing ، Green architecture ، بهینهسازی مصرف انرژی ، آسایش ، سلامت ، مسکن ، معماری سبز