تحلیل معماری میراث صنعتی با استفاده از روش ترکیبی گونهشناسی و دستورزبان شکل تحلیلی (نمونه موردی کارخانههای نساجی اصفهان و یزد در دوره پهلوی)

حفاظت از میراث صنعتی، که رفتهرفته با بافت شهرهای امروزی عجین میشود، اهمیت بسزایی دارد؛ زیرا حاوی اطلاعات ارزشمندی در زمینه علوم و فناوری زمان خویش بوده و ویژگیهای معمارانه آن علاوه بر دارابودن ارزش زیباییشناختی، بخشی از هویت شهری را شکل میبخشد. هدف از این مﻘاله این است تا با استفاده از روش ترکیبی گونهشناسی و دستورزبان شکل تحلیلی، فرآیندی موثر برای تحلیل ویژگیهای معماری میراث صنعتی پیشنهاد نماید. پارادایم این مﻘاله آزادپژوهی بوده و با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانهای ابتدا به تحلیل مبانی نظری در زمینه روش های تحلیل معماری میپردازد، سپس با استفاده از روش گونهشناسی زیرشاخصهای تحلیل نمونههای موردی، از میان کارخانههای نساجی دو شهر اصفهان و یزد در دوره پهلوی، تعیین شده و ساختارهای اصلی نمونهها مشخص میشود. در انتها با استفاده از روش دستورزبان شکل تحلیلی، قوانین سازنده و مولد نمونههای موردی استخراج میشود. دستاورد پژوهش حاضر، علاوه بر تحلیل معماری نمونههای موردی، ارایه فرآیندی است که با روش ترکیبی، شناخت و تحلیل دقیق کیفی و کمی میراث صنعتی را امکانپذیر مینماید. کاربرد این فرآیند جهت مدلسازی رویه ای و مدلسازی اطلاعات ساختمانهای تاریخی بوده و میتواند بستر مناسبی برای پژوهشهای آتی در زمینه پیادهسازی روشهای محاسباتی تحلیل میراث صنعتی باشد.

کلیدواژه ها:

Industrial Heritage ، Architectural Analysis ، Typology ، Analytical Shape Grammar ، میراث صنعتی ، تحلیل معماری ، گونهشناسی ، دستور زبان شکل تحلیلی