تاثیر فناوریهای جدید بر کیفیت نورپردازی محوطههای ارزشمند فرهنگی و تاریخی (نمونه: تهران، خیابان سی تیر)

اهداف: نورپردازی بناها و محوطههای فرهنگی- تاریخی، یکی از عوامل تﻘویتکننده هویت شبانه و حس مکان در شهرها است. اما باید توجه داشت که در هر طرح نورپردازی، استفاده از منابع نوری بهینه و بهکاررفتن تکنیکهای نوری مناسب میتواند باعث بالارفتن کیفیت، بهرهوری در مصرف انرژی، جذب گردشگر و صرفه اقتصادی برای شهر شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر فناوریهای نوین بر کیفیت نورپردازی بافتهای تاریخی و فرهنگی بود. برای رسیدن به این هدف، دستیابی به یک الگوی بهینه نورپردازی با استفاده از تجهیزات نوین بسیار کمککننده است.  ابزار و روشها: ابتدا به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانهای اسناد نورپردازی و تجارب موفق داخلی و خارجی بررسی و معیارهای مهم در نورپردازی محوطههای فرهنگی- تاریخی استخراج و سپس این معیارها توسط متخصصین اولویتبندی و امتیازدهی شده است. علاوه بر این، بهکمک نرم افزار دیالوکس ۴/۱۳ به مدلسازی نورپردازی خیابان سی تیر تهران برای سنجش متغیرهای شدت نور و دمای رنگ نور در حالتهای مختلف، پرداخته شده است. در نهایت هر یک از این حالتها به روش دلفی و مصاحبه عمیق با متخصصین سنجش شده است. یافتهها: بهعنوان نتیجه نهایی، حالت استفاده از چراغهای الایدی با دمای رنگ نور ۴۰۰۰کلوین به صورتی که درخشندگی بنا در حالت بهینه بیشتر از زمینه باشد، انتخاب شده است. نتیجهگیری: خروجی نرمافزار، برای نورپردازی بخش پیادهرو و سوارهرو خیابان، استفاده از لامپهای بخار جیوه ۲۵۰وات است که روی پایههای ۷متری و با فاصله ۲۶متر از یکدیگر قرار گرفتهاند و نور آنها با زاویه ۵ درجه به سطح خیابان برخورد میکند.

کلیدواژه ها:

Light ، Illumination ، Cultural-Historical Areas ، نور ، نورپردازی ، محوطههای فرهنگی- تاریخی