برنامه ریزی منطقه ای بیوفیلیک در مشکین دشت کرج با تاکید بر کاربرد فناوری های سبز

اهداف: هدف از این مقاله تبیین برنامه ریزی منطقه ای زیست سازگار با تاکید بر کاربرد فناوری های سبز بوم آورد و اجرای نمونه ای آن در مشکین دشت کرج است. هدف اصلی معرفی «طبیعت» و «محیط زیست» گیاهی و جانوری به عنوان یک منبع الهام بی پایان و البته هماهنگ با طبیعت و سازواره­های طبیعی برای ایده­یابی، راهبری، هدایت، اجرا و مدیریت نظام برنامه­ریزی منطقه­ای است؛ نوعی از نظام برنامه­ریزی منطقه­ای که «اهداف توسعه هزاره» سازمان ملل متحد را با درک عمیق از «خدمات فرهنگی اکوسیستم» محقق می­سازد. روش­ ها: روش تحقیق تلفیقی از روش های توصیفی و تحلیلی است و با بررسی شواهد به دست آمده از نمونه­های منتخب (با انتخاب هدفمند) از میان نمونه­های شاخص محیط زیست گیاهی و جانوری، به شناخت و توصیف هندسه پنهان آن­ها مبادرت می­ورزد. یافته­ ها: ظرفیت اکوسیستم گردشگری طبیعی عامل اساسی در توسعه بیوفیلیک به حساب می آید: ۱- شاخص « میزان طبیعی بودن» یا پتانسیل گردشگری (RPI)، ۲- دوری و نزدیکی و دسترسی (RA)، و ۳- محاسبه طیف «فرصت گردشگری». نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که بهترین راه حفاظت و پاسداشت محیط زیست گیاهی و جانوری؛ برنامه­ریزی منطقه­ای زیست­سازگار با تاکید بر کاربرد فناوری­های سبز بوم­آورد است. راه­حلی که چهار پایه دارد: ۱- جامع­نگری و برنامه­ریزی پهنانگر، ۲- به کارگیری ظرفیت خدمات فرهنگی اکوسیستم برای توسعه متناسب با بوم، ۳- تاکید بر توسعه نرم و کاربرد فناوری­های سبز بوم­آورد و ۴- آموزش مدیریت و آموزش محیط زیست در تعامل گروه­های ذی­ نفع و ذی­ نفوذ.

کلیدواژه ها:

hidden geometry ، cultural ecosystem services (CES) ، forests and wild-life environment ، biophilic regional planning ، green low-tech ، low impact planning ، برنامه ریزی منطقه ای زیست سازگار ، خدمات فرهنگی اکوسیستم ، فناوری های سبز بوم آورد ، برنامه ریزی منطقه ای هماهنگ با محیط زیست ، توسعه زیست سازگار.