پایداری لرزه ای معماری بلندمرتبه براساس الگوی لرزه پذیری موجودات زنده

اهداف: از آنجا که زلزله اثرات مخرب بالایی دارد، رسیدن به ساختاری سازه­ای که بتواند در مقابل نیروهای مخرب جانبی افقی مانند، باد و زلزله؛ پایداری و دوام کافی داشته باشند، یکی از اهداف معماران و مهندسان طراح بلندمرتبه است. در این تحقیق به دنبال معرفی الگوی طبیعی زنده ­ای هستیم که ما را به سوی تامین استحکام سازه­ای در مقابل نیروی جانبی زلزله و کاهش آثار تخریبی آن به کارایی مناسب سوق دهد. روش ­ها: روش پژوهش حاضر، بصورت توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، تحلیل داده ­ها به روش دلفی متخصصین  و با سنجش اعتبار داده­ها طبق نظرات ۴۶ نفر از متخصصین رشته معماری و سازه به روش نمونه­ گیری غیرتصادفی هدفمند صورت گرفته است. نتایج حاصل از پیمایش با تحلیل نتایج پرسشنامه ­ها به روش­ های دستی و نرم ­افزار تحلیل داده­ های آماری SPSS در تبیین تحلیلی عوامل اصلی انجام شده است. یافته­ ها: نتایج تحقیق نشان می ­دهد که تحقق پایداری لرزه­ای ساختمان­ های­ بلندمرتبه، به کمک چهار عامل ترکیبی اصلی: «معماری لرزه­ پذیر طبیعت­گرا»، «معماری سبز پایدار»، «معماری پایدار محیطی» و «هندسه لرزه ­پذیر پایدار» بعنوان شاخصه­ های اصلی در طراحی معماری برج بایونیک لرزه ­پذیر میسر می ­باشند. نتیجه­ گیری: در پایان براساس چهار راهبرد اکتشافی حاصله، تبیین راهکارهای متناسب با نتایج تحقیق یعنی اصول نظری: عامل تحقق معماری پایدار لرزه­پذیر بلند­مرتبه با الگوگیری از موجودات زنده، به عنوان دستاورد منطبق با خواسته­ ها و معیارهای کسب شده در تحقیق حاضر، ارائه شده ­اند. نتیجه کار تحقیق بیانگر آن است که برج­های پایدار لرزه ­پذیر با الگوی موجودات زنده به نحو احسن از توانمندی لازم در مقابل زلزله برخوردارند

کلیدواژه ها:

Architectural Design ، Living Organisms Model ، Seismic Stable Architecture ، Earthquake Destructive Force and High -rise Buildings ، New building Technologies ، طراحی معماری ، الگوی موجودات زنده ، معماری پایدار لرزه ای ، نیروی مخرب زلزله و ساختمان بلندمرتبه ، فناوری های نوین معماری