بررسی ریزساختارهای پروتروزوئیک پسین در پهنه برشی کاریزنو؛ حدفاصل شهر فریمان تا تربت جام، شمال شرق ایران

منطقه مورد بررسی در مرز پهنه ساختاری البرز و ایران مرکزی درشمال­شرقی ایران قرار گرفته و نشانگر برون زدگی واحدهای چینه­ای متعددی از سنگ­های گرانیتی و ولکانیک به سن نئوپروتروزوئیک پسین (سن تقریبی۶۳۰ تا ۶۵۰ میلیون سال) همراه با راستای ساختاری شمال­غربی – جنوب­شرقی است. ریزساختارهای بررسی شده در محدوده­ای باریک در راستای پهنه برشی فریمان – تربت جام می­باشد که بنظر می­رسد حاصل عملکردهای ساختاری بوجود آمده است. ساختارهای شکننده و شکل­پذیر و ریزساختارهای موجود در سنگ­های نفوذی و آتشفشانی پروتروزوئیک نوار کوهزائی فریمان- تربت­جام و انواع رفتارهای دگرشکلی بصورت دقیق در این پژوهش بررسی شده است. نتایج نشانگر عملکرد متنوع مکانیسم های دگرشکلی بخصوص باز تبلور از نوع برآمدگی و باز تبلور همراه با مهاجرت مرزدانه (BLG,GBM) است. باتوجه به تشخیص ساختارهای شکل­پذیر در پهنه دگرشکلی فریمان تربت جام با دورشدن از مرکز پهنه برشی میزان خردایش با فواصل نامنظمی افزایش می یابد که نشانگر ویژگی­های هسته و پوشش پهنه خرد شده مذکور است. ساختارهای مختلف ریزبلوری بخصوص ریزشکستگی­ها و ریزچین­ها، خاموشی موجی بلورهای کوارتز، ساختارهای هسته و پوشش در شکفته بلور­ها، باز تبلورهای برآمدگی و مهاجرت مرز دانه در دماهای بالا بصورت متعدد و متنوعی در تمامی طول این نوار برشی تغیر شکل یافته قابل مشاهده است.

کلیدواژه ها:

Fariman-Torbat-e Jam Shear Zone ، crystalline deformation ، recrystallization ، brittle and ductile structures. ، پهنه برشی فریمان– تربت جام ، دگرشکلی بلوری ، باز تبلور ، ساختارهای شکننده و شکل پذیر.