مقایسه اثربخشی پارادوکس درمانی همراه با برنامه زمانی و ماتریکس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انطباق پذیری خانوادگی و بهزیستی ذهنی زنان دارای تعارضات زوجی

مقدمه: تعارضات زناشویی عامل مهمی در ناپایداری خانواده است وزنان از تعارضات زناشویی آسیب بیشتری می بینند، لذا توجه به مولفه هایی که بتواندبه زنان کمک کندضروری ست .ازجمله این مولفه ها انطباق پذیری خانوادگی و بهزیستی ذهنی تازنان با مشکلات رابطه ی زوجی خود کنار آیند. هدف: هدف این پژوهش مقایسه­ی اثربخشی پارادوکس درمانی همراه با بر نامه­­ی زمانی و ماتریکس درمان پذیرش و تعهد بر انطباق­پذیری خانوادگی و بهزیستی ذهنی زنان دارای تعارض زوجی بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. ۴۵ زن دارای تعارض زوجی به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایش تحت ده جلسه ی نود دقیقه ای آموزش قرار گرفتند. ارزیابی ها با پرسشنامه های انطباق پذیری خانوادگی اولسون،(۱۹۸۵) و بهزیستی ذهنی ریف،(۲۰۰۲) انجام و داده ها با تحلیل واریانس و آزمون های تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. یافته­ ها: یافته ها نشان داد، پارادوکس درمانی همراه با برنامه زمانی و ماتریکس درمان پذیرش و تعهد هردو نسبت به گروه کنترل ، بر انطباق پذیری خانوادگی موثربودند. امااثربخشی  پارادوکس درمانی همراه با برنامه زمانی بیشتربود (p=۰.۰۰۰). همچنین، نتایج برای متغیر بهزیستی ذهنی فقط ماتریکس درمان پذیرش و تعهد را موثر دانست و درمان پارادوکس درمانی همراه با برنامه زمانی بر این مولفه تاثیری نداشت (p>۰.۰۵). نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که هر دو روش پارادوکس درمانی همراه با برنامه زمانی و ماتریکس درمان پذیرش و تعهد در افزایش انطباق پذیری خانوادگی موثر بودند. اما در مولفه ی بهزیستی ذهنی، فقط ماتریکس درمان پذیرش و تعهد تاثیر مثبت داشت

کلیدواژه ها:

Paradox Time-Table Cure ، Acceptance and Commitment Therapy ، Family Adaptability ، Mental well-being ، Marital Conflict. ، پارادوکس درمانی همراه با برنامه ی زمانی ، ماتریکس درمان پذیرش و تعهد ، انطباق پذیری خانوادگی ، بهزیستی ذهنی ، تعارض زناشویی.