شناسایی چالش های یاد دهی _ یادگیری مجاز در آموزش و پرورش دوره ابتدایی

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی شناسایی چالش های یاددهی-یادگیری مجازی در آموزش و پرورش دوره ابتدایی میباشد. آموزش مجازی، نوعی فناوری آموزشی غربی است که بر محور ارزشهایی نظیر فرد محور ،بودن یادگیری مستقل، خود راهبر و فعال مبتنی است. البته بدیهی است هر جامعه این نوع یادگیری را متناسب با شرایط خاص اجتماعی و فرهنگی خود بکار میگیرد. برای کشورهای در حال توسعه تجربه و درک آموزش مجازی در نظام آموزشی یک تجربه پیچیده واقعی ، مجازی جهانی محلی، سنتی و مدرن است و در این شرایط شکل و نوع مناسبات -فردی اجتماعی دستخوش تغییر شده و روابط قدرت، سلسله مراتب بین دانش آموز معلم تحقق فردیت بسط دیوارهای کلاس درس و به طور کلی مناسبات جدید شکل گرفته است. به همین ترتیب به کارگیری این فناوری در جوامع شرقی و در حال توسعه نظیر کشورمان ،ایران که ارزشهای فرهنگی اجتماعی متفاوتی دارد موجب میشود درک کاربران از این نوع یادگیری متفاوت باشد مسئله قابل بررسی این است که ورود آموزش مجازی به نظام آموزش ،ایران که نظامی با اقتضائات بومی ملی خاص خود است، چه تحولاتی را در مبانی تعلیم و تربیت ایجاد کرده آموزش مجازی در ایران چه چالشهایی را ایجاد کرده است؟ این مقاله سعی دارد تا با معرفی آموزشهای مجازی و الکترونیک بررسی وضعیت آموزش مجازی در ایران و بیان چالشهای آموزش مجازی توجه و عنایت هر چه بیشتر طراحان و برنامه ریزان آموزشی را به خود معطوف دارد و گامی هرچند کوچک در جهت پایه ریزی زیر ساخت های لازم به منظور بهبود امر یاددهی و یادگیری در بستر فناوریهای نوین برای حرکت به سمت مجازی شدن بردارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، آموزش و پرورش چالشهای آموزش مجازی مزایا آموزش مجازی ، معایب آموزش مجازی