شبکه مضامین هنرآفرینی شغلی و استرس نقش در عملکرد شغلی مبتنی بر تحلیل رفتگی شغلی

هدف تحقیق تعیین شبکه مضامین هنرآفرینی شغلی و استرس نقش در عملکرد شغلی مبتنی بر تحلیل رفتگی شغلی است. این پژوهش به صورت کیفی و اکتشافی انجام می شود. برای تعیین شبکه مضامین هنرآفرینی شغلی و استرس نقش در عملکرد شغلی مبتنی بر تحلیل رفتگی شغلی از روش تحلیل مضمون براون و کالرک استفاده شده است. جامعه مورد بررسی خبرگان دانشگاهی، شامل اساتید مدیریت دولتی عضو هیئت علمی دانشگاهی بودند. تعداد افراد نمونه در نمونه گیری کیفی بر مبنای اشباع نظری داده ها می باشد. به منظور اطمینان یافتن از جامعیت و اعتبار تحقیق، این فرایند تا مصاحبه ۱۲ ادامه یافت. براساس مصاحبه نیمه ساختاریافته به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. مصاحبه های جمع آوری شده در نرم افزار ATLASTI مورد تحلیل قرار گرفتند. سازه های اصلی هنرآفرینی شغلی عبارت اند از افزایش منابع ساختاری شغل، افزایش منابع اجتماعی شغل، چالش کردن در تقاضاهای شغل و کاهش به تاخیر انداختن تقاضاهای شغل. سازه های اصلی استرس نقش عبارت اند از: ابهام نقش، تعارض نقش، گران باری نقش و ناکافی بودن منابع. سازه های اصلی تحلیل رفتگی شغلی عبارت اند از: خستگی عاطفی، مسخ شخصیت، خستگی جسمی و کاهش کارایی فردی. سازه های اصلی عملکرد عبارت اند از توانایی، وضوح، کمک، مشوق، ارزیابی، اعتبار و نتایج مشتری. با توجه به سازه های مختلف مرتبط با هنرآفرینی شغلی، استرس نقش، تحلیل رفتگی شغلی و عملکرد، می توان نتیجه گرفت که افزایش منابع ساختاری و اجتماعی شغل و مدیریت چالش ها و تقاضاهای شغلی می تواند به کاهش استرس نقش و تحلیل رفتگی شغلی کمک کند. در عین حال، بهبود این عوامل زمینه ساز ارتقای عملکرد کارکنان از طریق تقویت توانایی ها، شفافیت وظایف، ارائه کمک و مشوق ها، ارزیابی منصفانه، و ایجاد رضایت مشتری خواهد بود. بنابراین، تمرکز بر مدیریت مناسب این سازه ها نه تنها موجب کاهش پیامدهای منفی شغلی مانند خستگی و تعارض می شود، بلکه موجب بهبود کارایی و بهرهوری سازمان نیز خواهد شد.

کلیدواژه ها:

هنرآفرینی شغلی ، استرس نقش ، عملکرد شغلی ، تحلیل رفتگی شغلی