روانشناسی بازی

بازی یکی از فعالیتهای بنیادین انسان است که تاثیرات عمیقی بر رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی دارد. روانشناسی بازی به مطالعه این تاثیرات و نقش بازی در بهبود سالمت روان و کیفیت زندگی می پردازد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیرات روانشناختی بازی، شناسایی نقش آن در تقویت مهارتهای ارتباطی و خالقیت، و تحلیل کارکردهای آن در کاهش استرس و بهبود سالمت روان انجام شده است. پژوهش به روش کیفی و با استفاده از تحلیل محتوای منابع معتبر علمی انجام شد. داده ها از طریق مرور سیستماتیک مقالات، کتب، و گزارشهای پژوهشی در حوزه روانشناسی بازی جمع آوری و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بازی، به ویژه در محیط های گروهی، به طور موثری در تقویت مهارت های حل مسئله، افزایش اعتماد به نفس و بهبود تعاملات اجتماعی نقش دارد. همچنین، استفاده هدفمند از بازی در محیط های آموزشی و درمانی می تواند به کاهش اضطراب و ارتقای کیفیت زندگی کمک کند. این نتایج اهمیت طراحی بازی های متناسب با نیازهای روانی و اجتماعی گروه های مختلف سنی را برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

بازی ، روانشناسی بازی ، سالمت روان ، خالقیت ، کاهش استرس ، تعاملات اجتماعی ، بازیهای آموزشی