رابطه هوشعاطفی با عملکرد تحصیلی با نقش میانجیگری شوخ طبعی در دانش آموزان دختر متوسطه دوره دوم شهر ریگان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه هوش عاطفی با عملکرد تحصیلی با نقش میانجیگری شوخ طبعی در دانش آموزان دختر متوسطه شهر ریگان انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل ۱۲۵ دانش آموز دختر متوسطه دوره دوم شهر ریگان بود. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان ۹۷ نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای بود. آزمودنی ها به پرسشنامه هوش عاطفی گلمن (۱۹۹۷)، عملکرد تحصیلی در تاج (۱۳۸۳) و شوخ طبعی خشوعی (۱۳۹۷) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که بین هوش عاطفی با عملکرد تحصیلی (به ازای یک واحد افزایش در هوش عاطفی، عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر معادل ۵۴/۰ واحد انحراف معیار نیز افزایش پیدا کرد) رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین رابطه معناداری بین هوش عاطفی و شوخ طبعی (۰۵/۰ (واحد افزایش در شوخ طبعی)، شوخ طبعی و عملکرد تحصیلی ۱۵/۰ واحد افزایش در عملکرد تحصیلی) وجود دارد. از بین ابعاد هوش عاطفی، مهمترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی، خود آگاهی بود. از بین ابعاد شوخ طبعی، مهمترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی، خنده بود.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، عملکرد تحصیلی ، شوخ طبعی