بررسی ویژگی نگارگری مکتب گورکانی

"نگاریدن" در فرهنگ لغات فارسی به معنای نقاشی کردن و "نگار" به معنای نقش است. نگارگری، همان هنر ظریف و ریز نقش خاور نزدیک است که دارای ویژگی کاربردی است. این هنر از زیر شاخه های طراحی سنتی میباشد که در بیشتر فرهنگ های جهانی به ویژه ایران وجود داشت و همواره با هنر کتابت یا خطاطی همراه بوده است. مثلا برای مصور سازی کتب ادبی، تاریخی، علمی و پزشکی یا مذهبی یا بصورت دیوار نگاره بر روی دیوار کشیده میشود. به جهت تعاملات سیاسی، دینی و فرهنگی ایران با هند خصوصا در دوره گورکانی و علاقه همایون شاه گورکانی به هنر نگارگری ایرانی شاهد تشابهات در عناصر، نقوش و ترکیب بندی هستیم. همچنین از تاثیرگذاری هنر تصویرگری هندو و اروپا در مکتب گورکانی نمیتوان غافل بود. بنابراین در این تحقیق مروری به دنبال بررسی آثار نگارگری گورکانی و مقایسه آن با مکاتب هم دوره و تاثیرگذار خواهم بود.

کلیدواژه ها:

نگارگری ، گورکانی ، هند ، هندو ، ایران