بررسی وجوه تشکیل دهنده ی حیاط در معماری سنتی(نمونه موردی: خانه های تاریخی نیکدل و مجتهدی تبریز)

امروزه ،تغییر شهرنشینی و نیز سازمان فضایی ساختمان های مسکونی در ایران، سبب تحول در الگویفضایی و به تبع آن تغییر فضای های اصلی پاسخگوی نیازهای مادی و معنوی مردم شده است. از مهمترینعناصر رو به نابودی حیاط است که در گذشته امکان شناخت محیط طبیعی،حفظ محرمیت، ایجادارتباط و تعامل را برای ساکنین فراهم می کرد. با توجه به مسائل روانشناختی، زیبایی شناسی، تاثیرپذیری روان انسان از محیط، مصرف بهینه ی انرژی، توجه به عنصر حیات بخش حیاط و احیای آن درمعماری امروزی امری ضروریست. با وجود این که اقلیم یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر شکلگیری حیاط خانه است، اما تنها عامل نیست و سایر معیارهایی همچون فرهنگ، اقتصاد، فناوری و ... دراین امر دخیل هستند. در این پژوهش سعی شده با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی عوامل موثر برشکل گیری حیاط دو نمونه از خانه های تاریخی تبریز و مقایسه ی آنها پرداخته و با استخراج و شناختعوامل ، جایگاه حقیقی حیاط در معماری اصیل ما تبیین شود و رهنمودی برای بازنگری در معماریامروزی باشد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، اقلیم ، معماری ، حیاط ، خانه های تاریخی تبریز