بررسی کارایی فرآیند جذب نانوکامپوزیت AC@ZnO در حذف دیازینون از محلول های آبی: مطالعه ایزوترم و سینتیک

دیازینون یکی از مهمترین آفت کش هایی است که به طور گسترده در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد. از آن جایی که این ترکیبات، مقاوم به تجزیه بیولوژیکی هستند ورود آن ها به منابع آبی به یک مشکل زیست محیطی جدی تبدیل شده است لذا این مطالعه با هدف بررسی فرآیند جذب دیازینون و تاثیر پارامترهای موثر انجام گردید. مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی صورت پذیرفت. ساختار و مرفولوژی نانوکامپوزیت با استفاده از تکنیک هایFTIR و XRD بررسی شد. آزمایش ها بر اساس طرح باکس بنکن با بررسی چهار پارامتر عملیاتی مهم (pH، دوز نانوکامپوزیت، غلظت دیازینون) انجام گرفت. بهینه سازی توسط نرم افزار طراحی آزمایش و از روش سطح پاسخ و تحلیل مدل پیشنهادی صورت پذیرفت. راندمان حذف دیازینون تحت شرایط بهینه شامل ۵=pH، دوز نانوکامپوزیت gr/L ۰/۳۸ زمان انجام واکنش min ۵۵ و غلظت دیازینون mg/L ۵ برابر با ۱۰۰ درصد بدست آمد. مدل پیشنهادی(Quadratic) با میزان بالای ضریب همبستگی ۰/۳۳۸۸ ۲R و ۰/۳۸۲۵ = R۲ Adj تایید شد .نتایج حاصل نشان داد که سینتیک واکنش با مدل شبه درجه دوم و ایزوترم واکنش با مدل فروندلیچ ۰/۳۳۸ مطابقت دارد .براساس نتایج به دست آمده فرآیند جذب با نانوکامپوزیت AC-ZnO می تواند به عنوان یک تکنیک کارامد و سازگار با محیط زیست جهت حذف دیازینون مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، نانوکامپوزیت ، کربن فعال ، اکسید روی ، دیازینون