مطالعه خواص مکانیکی بتن ژئوپلیمری حاوی سرباره کوره آهن گدازی فعال شده بهوسیله ی سولفات سدیم

امروزه بتن های ژئوپلیمری به عنوان جایگزینی جدید برای بتن های معمولی ساخته شده با سیمان پرتلند مطرح شده اند. پارامترهای متعددی بر مشخصات بتن ژئوپلیمری تاثیرگذار است که از جمله مهمترین آن ها می توان به نوع و غلظت محلول فعال کننده قلیایی اشاره نمود. در این مقاله از محلول هیدروکسید سدیم با غلظت های مولاریته ۶، ۸ و ۱۰ در ساخت بتن ژئوپلیمری بر پایه سرباره استفاده شده است. همچنین از ترکیب محلول های سولفات سدیم و سیلیکات سدیم با هیدروکسید سدیم برای ساخت محلول فعال کننده استفاده شده است. در ساخت نمونه های آزمایشگاهی سولفات سدیم و هیدروکسید سدیم با نسبت های وزنی ۱:۳ و۱:۱.۶۷ و ۱:۱ استفاده شده اند. ترکیب سرباره کوره آهن گدازی و میکروسیلیس به عنوان ماده پایه و منبع آلومیناسیلیکات استفاده شده است. آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت خمشی و مقاومت کششی برای تمامی نمونه های ازمایشگاهی انجام شده است. نتایج آزمایش مقاومت فشاری در سنین ۷، ۲۸ و ۹۰ روز نشان داده است که استفاده از سیلیکات سدیم در ترکیب محلول فعال کننده قلیایی در مقایسه با سولفات سدیم باعث دستیابی به مقادیر بالاتری از مقاومت فشاری می شود. همچنین افزایش غلظت مولاریته هیدروکسید سدیم در تمامی طرح های اختلاط حاوی سیلیکات سدیم و سولفات سدیم، باعث بهبود مقاومت فشاری می شود.

کلیدواژه ها:

بتن ژئوپلیمری ، محلول فعال کننده قلیایی ، سولفات سدیم ، سرباره کوره آهن گدازی ، مشخصاتمکانیکی