بررسی حل اختلاف قراردادهای ساخت و ساز در پروژه های خصوصی و دولتی

حل اختلافات در قراردادهای ساخت و ساز، چه در پروژه های خصوصی و چه دولتی، یکی از مهم ترین مسائل در صنعت ساخت ساز است. این اختلافات می توانند به دلایل متعددی از جمله تاخیر در تحویل پروژه، افزایش هزینه ها، تغییر در محدوده کار، یا نقص در اجرای تعهدات به وجود آیند. در این راستا، قراردادهای ساخت و ساز به عنوان یکی از ابزارهای اصلی مدیریت و کاهش این اختلافات، نقشی اساسی ایفا می کنند. با این حال، از آنجا که طبیعت این پروژه ها پیچیده و چندوجهی است، احتمال بروز اختلافات بیشتر است و در نتیجه نیاز به مکانیزم های کارآمد برای حل و فصل این اختلافات ضروری است. در پروژه های خصوصی، طرفین معمولا انعطاف بیشتری در انتخاب روش های حل اختلاف دارند و می توانند از روش های مختلفی چون مذاکره، میانجی گری، داوری و مراجعه به دادگاه استفاده کنند. این انعطاف به دلیل طبیعت خصوصی روابط قراردادی و اراده آزاد طرفین در تعیین نحوه حل اختلافات است. در این پروژه ها، داوری یکی از محبوب ترین روش ها به شمار می رود، چرا که به دلیل ماهیت غیررسمی و خصوصی بودن آن، طرفین معمولا ترجیح می دهند اختلافات خود را بدون دخالت عمومی حل کنند. در مقابل، در پروژه های دولتی، به دلیل الزاماتی که از طرف قانون و مقررات عمومی بر طرفین قرارداد تحمیل می شود، حل اختلافات معمولا به شکل رسمی تر و از طریق مکانیزم های قانونی انجام می گیرد. در این گونه پروژه ها، مراجعه به محاکم دولتی یا داوری اجباری تحت نظارت نهادهای دولتی رایج تر است. همچنین، در بسیاری از قراردادهای دولتی، ارجاع به هیات های حل اختلاف یا نهادهای کارشناسی پیش از ارجاع به دادگاه یا داوری الزامی است. یکی دیگر از موارد حائز اهمیت در پروژه های دولتی، مسئله شفافیت و پاسخگویی است. در این نوع قراردادها، به دلیل استفاده از منابع عمومی، نظارت و بازرسی های دقیق تری بر اجرای قراردادها و حل اختلافات وجود دارد. همین موضوع موجب می شود که فرآیندهای حل اختلاف در پروژه های دولتی طولانی تر و پیچیده تر باشند.

کلیدواژه ها:

قراردادهای ساخت و ساز ، پروژه های خصوصی ، پروژه های دولتی ، حل اختلاف ، داوری