بررسی ویژگی ها و عملکرد اجرایی باغ در بام (بام سبز)

امروزه با توجه به اینکه درصد قابل توجه ای از مردم در شهرها و به خصوص در آپارتمان ها زندگی می کنند نیاز مبرم به یک فضای باز یا نیمه باز اعم از حیاط یا تراس حس می شود اما متاسفانه در سالیان اخیر کاربری حیاط که در معماری ایرانی محلی برای زندگی بود تغییر کرده است و بیشتر به یک فضای مشاع برای رفت و آمد و متاسفانه گاهی از حیاط برای کمبود فضای پارکینگ استفاده می شود. در بیشتر مواقع ابعاد تراس ها هم به اندازه ای نیست که بتواند این کمبود و حس نیاز به فضای آزاد یا سبز را جبران کنند. به نظر می رسد بام های سبز همان تکه گمشده پازل در معماری شهرنشینی هستند که حس نیاز به ارتباط با طبیعت و محیط باز را برای ساکنان آپارتمان ها اقناع می کند از این رو در این تحقیق سعی شده است با گردآوری اطلاعات در مورد معرفی بام سبز و انواع آن مراحل اجرای آن علاقه مندان به استفاده از بام سبز یا باغ در بام را یاری کنیم امید است که مثمر ثمر واقع شود. این پژوهش جنبه مروری داشته و به دلیل وجود فراوانی اطلاعات در زمینه پژوهش مورد نظر از روش اسنادی برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در حوزه مبانی نظری و ارتباط بین وجوه مختلف آن ها در نهایت از روش استدلال منطقی و با تکیه بر ادراک و بینش نگارندگان استفاده شده است. بام های سبز نوعی تکنولوژی پایدار محسوب می شود که باعث رسوخ روح زندگی در ساختمان های شهری میشود بگونه ای که آن را بام های زنده، بام زیستی و بام پشت بامی نیز می نامند [پورکاظم, ۱۳۹۵] از مزیت های بام های سبز میتوانیم به بهبود کیفیت هوا، کاهش مصرف انرژی، عایق صوتی, کنترل سیلاب, تاثیر بر روی جزیره گرمایی شهری [داستان دیزناب، ۱۴۰۰ ] اشاره کرد. بام های سبز یا باغ در بام ها را با سه سیستم متفاوت ۱- بام های سبز گسترده، ۲-بام های سبز متمرکز, ۳- سیستم مدولار یا جعبه گیاه [مطلایی,۱۳۹۳] می توان تقسیم بندی کرد.

کلیدواژه ها:

بام سبز ، سازه ، اجرا