بررسی رابطه کیفیت مرا قبت های مامایی هنگام زایمان با بروز استرس بعد از سانحه هنگام (PTSD) : یک مرور سیستماتیک

زمینه و هدف: از آنجا که اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یکی از مشکلات روانی شایع پس از زایمان است کهمیتواند به دلیل تجربیات ترومات یک در زایمان به ویژه آزار فیزیکی بروز کند، این مطالعه به منظور بررسی رابطه کیفیتمراقبت های مامایی با بروز PTSD ناشی از آزار فیزیکی در زایمان انجام شده است. روش کار: جهت نگارش این مطالعهمروری سیستماتیک محققان به جستجو در موتور جستجوی Google Scholar و پایگاه های الکترونیکی داده نظیر:Cochrane Library ، PubMed ، ScienceDirect ، Embase ، Scopus ، IranMedex و SID مقالات مرتبط با کلماتکلیدی* و معادل انگلیسی آ نها را استخراج و پس از غربالگری ۲۱۸ مطالعه یافت شده بر اساس نمودار پریسمای ۲۰۲۰ ،از نتایج ۲۰ مطالعه مقطعی منتشر شده در سال های ۲۰۲۴ - ۲۰۱۴ ، جهت نگارش استفاده کردند. همچنین کیفیت مطالعاتبا استفاده از چک لیست Newcastle-Ottawa ارزیابی شد . نتایج: از ۲۰ مطالعه وارد شده، ۸ مطالعه به رابطه مستقیمبین کیفیت مراقبت های مامایی و بروز PTSD در مادران اشاره کردند. ۱۰ مطالعه نشان دادند که مراقبت های حمایتی وآموزشی پس از زایمان، می تواند منجر به کاهش احساسات منفی و در نتیجه کاهش علائم PTSD شود. علاوه بر این ، ۶مطالعه بر اهمیت ارزیابی زودهنگام علائم PTSD و فراهم کردن حمایت عاطفی توسط ماماها تاکید کردند. ۴ مطالعه دیگرنشان دادند که تجارب منفی از قبیل آزار فیزیکی در حین زایمان و کیفیت نامناسب مراقبت های مامایی میتواند با بروزشدیدتر PTSD ارتباط داشته باشد. نتیجه گیری: نتا یج این مطالعه با تاکید بر نقش حیاتی مراقبتهای مامایی به عنوان یکعامل پیش گیری کننده از اختلال استرس پس از سانحه، ضرورت اصلاح و بهبود کیفیت این مراقبت ها را در نظام هایبهداشتی و درمانی مطرح می کند. علاوه بر این، توصیه میشود که برنامه های آموزشی برای مادران باردار جهت افزایشآگاهی پیرامون زایمان و ارائه تکنیک های مدیریت استرس، طراحی و اجرا گردد .

کلیدواژه ها:

مراقبت مامایی ، زایمان ، اختلال استرس بعد از سانحه ، PTSD