بررسی آسیب های رباط صلیبی قدامی: آناتومی، فیزیولوژی، بیومکانیک و مدیریت

پارگی رباط صلیبی یک آسیب بسیار شایع زانو است. پارگی رباط صلیبی زانو می تواند بر ای ورزشکاران حرفه ای کهورزش هایی مانند فوتبال، راگبی، بسکتبال و والیبال انجام میدهند و برای کسانی که کارهای فیزیکی سنگین انجام میدهنداتفاق بیفتد. رباط ها نوارهای محکمی هستند که یک استخوان را به استخوان دیگر متصل می کنند. ساختار استخوانی مفصلزانو از استخوان ران، استخوان درشتنی و کشکک تشکیل میشود. رباط صلیبی یکی از چهار رباط اصلی داخل زانواست که استخوان ران را به استخوان درشت نی متصل می کند. آسیب های رباط متقاطع قدامی (ACL) شایع ترین آسیبرباط در جهان است. این آسیب ها می تواند برای ورزشکاران پایان کار باشد و برای همه افراد به شدت ناتوان کننده باشد.اهداف ما بررسی اپیدمیولوژی این آسیب ها و همچنین بیومکانیک ACL ، آناتومی و مدیریت غیرجراحی و جراحی است بهطوری که متخصصان عمومی و همچنین پزشکان ورزشی، ارتوپدها و سایرین درک بهتری از این آسیب جدی و همچنینانتخاب هایی در مدیریت آن داشته باشند. آسیب های رباط صلیبی قدامی به دلیل عوامل آناتومیکی مختلف در زنان بیشتر ازمردان رخ می دهد. ACL از ۲ دسته اصلی تشکیل شده است، دسته خلفی و قدامی ۲ . برخی از بیماران مبتلا به آسیب ACLممکن است به دلیل شرایط پزشکی جدی کاندید عمل جراحی نباشند. با این حال، بدون ترمیم جراحی، زانو به طور کلیناپایدار باقی می ماند و مستعد آسیب بیشتر است. تصمیمات جراحی مختلفی وجود دارد که می تواند بر نتایج تاثیر بگذارد.ترمیم تک باندل در مقابل ترمیم دو باندل، اینکه آیا بقایای ACL پاره شده در زانو باقی بماند، انتخاب بافت پیوند،جایگزینی گرافت، و اینکه آیا از روش ترانس تیبیال، پورتال انتترومدیال دور، یا روش مستقل از تونل تیبیا استفادهشود، انتخاب هایی هستند که باید انجام شوند. با دانش کامل از آناتومی و سینتیک زانو، تکنیک های جراحی بهبود یافتهجدیدتری توسعه یافته اند که می توانند عملکرد مناسب زانو را بازگردانند و به بسیاری از ورزشکاران این امکان را می دهندتا حرفه خود را از سر بگیرند. این تکنیک های جدید ناتوانی را در غیر ورزشکارا ن نیز محدود کرده است.

کلیدواژه ها:

رباط صلیبی قدامی ، آناتومی ، فیزیولوژی ، بی ومکان یک ، مدیریت